Λογότυπο
Υνιονπαίδεια
Επικοινωνία
Αποκτήστε το στο Google Play
Νέος! Κατεβάστε Υνιονπαίδεια στο Android ™ σας!
Ελεύθερος
Ταχύτερη από τον browser!
 

139η Ταξιαρχία Πεζικού (Ηνωμένο Βασίλειο)

Δείκτης 139η Ταξιαρχία Πεζικού (Ηνωμένο Βασίλειο)

Η 139η Ταξιαρχία Πεζικού (αγγλικά: III Corps) αποτελούσε σχηματισμό τουΒρετανικού Στρατού.

8 συγγένειες: Ναζιστική Γερμανία, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Βρετανικός Στρατός Ξηράς, Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, Δεκεμβριανά, Εφεδρικός Στρατός (Ηνωμένο Βασίλειο), 46η Μεραρχία Πεζικού (Ηνωμένο Βασίλειο).

Ναζιστική Γερμανία

Το Γερμανικό Ράιχ (γερ.: Deutsches Reich, ή Τρίτο Ράιχ) ήταν κράτος της Ευρώπης πουαντιστοιχεί στη Γερμανία της περιόδου1933–1945.

Νέος!!: 139η Ταξιαρχία Πεζικού (Ηνωμένο Βασίλειο) και Ναζιστική Γερμανία · Δείτε περισσότερα »

Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, επίσης γνωστός ως Α' ΠΠ, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ή ο Μεγάλος Πόλεμος (αγγλ. the Great War, γαλλ. Grande Guerre), όπως λεγόταν πριν το ξέσπασμα τουΔεύτερουΠολέμου, ήταν η πρώτη γενικευμένη παγκόσμια σύγκρουση του20ουαιώνα πουδιήρκεσε από τις 28 Ιουλίου1914 ως τις 11 Νοεμβρίου1918. Στην ουσία ήταν μία μεγάλη ενδοευρωπαϊκή διένεξη με τα κύρια μέτωπα στη Γηραιά Ήπειρο, η επέκτασή της ωστόσο και στην περιφέρεια, με ενεργό συμμετοχή αποικιακών στρατευμάτων και με την εμπλοκή ακόμα και των ΗΠΑ, της προσέδωσαν τελικά την έννοια τουπαγκοσμίουπολέμου. Μια από τις πιο πολύνεκρες συρράξεις στην ιστορία, υπολογίζεται ότι περίπου10 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη μάχη, ενώ άλλα 10 εκατομμύρια άμαχοι πολίτες πέθαναν από την κατοχή, τους βομβαρδισμούς, την πείνα, τις κακουχίες και τις ασθένειες. Οι ακρότητες και οι γενοκτονίες πουτελέστηκαν από τους Οθωμανούς και η Ισπανική γρίπη του1918 πουμεταδόθηκε κατά τις μετακινήσεις των μαχόμενων, προκάλεσαν πολλά επιπλέον εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως. Το 1914, οι Μεγάλες Δυνάμεις ήταν χωρισμένες σε δύο αντιμαχόμενες συμμαχίες, τις Ενωμένες Δυνάμεις, καλούμενες και Δυνάμεις της Αντάντ πουαποτελούνταν από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Ρωσία, και τις Κεντρικές Δυνάμεις καλούμενες και Τριπλή Συμμαχία πουαποτελούνταν από τη Γερμανία, την Αυστροουγγαρία και την Ιταλία. Οι εντάσεις στα Βαλκάνια κορυφώθηκαν στις 28 Ιουνίουτου1914 μετά τη δολοφονία τουαρχιδούκα Φραγκίσκου-Φερδινάνδου(Φραντς Φέρντιναντ), τουΑυστροουγγρικού κληρονόμου, από τον Σερβοβόσνιο Γκαβρίλο Πρίντσιπ. Η Αυστροουγγαρία κατηγόρησε τη Σερβία και οι αλληλένδετες συμμαχίες ενέπλεξαν τις δυνάμεις σε μια σειρά από διπλωματικές ανταλλαγές, γνωστές και ως "Κρίση τουΙουλίου". Στις 28 Ιουλίου, η Αυστροουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο στη Σερβία. Η Ρωσία υπερασπίστηκε τη Σερβία και στις 4 Αυγούστου, η σύγκρουση είχε επεκταθεί για να συμπεριλάβει τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Βρετανία, μαζί με τις αντίστοιχες αποικιακές αυτοκρατορίες τους. Τον Νοέμβριο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Γερμανία και η Αυστρία σχημάτισαν τις Κεντρικές δυνάμεις, ενώ τον Απρίλιο του1915 η Ιταλία προσχώρησε στις Συμμαχικές Δυνάμεις της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Σερβίας. Αντιμετωπίζοντας έναν πόλεμο σε δύο μέτωπα, η γερμανική στρατηγική το 1914 βασίστηκε σε ένα θεωρητικό σενάριο πουείχε εκπονήσει ο κόμης Άλφρεντ φον Σλίφεν το 1905, όπουο γερμανικός στρατός θα νικούσε αρχικά τη Γαλλία στα δυτικά και έπειτα θα μετατόπιζε τις δυνάμεις τουπρος την ανατολή για να χτυπήσει τη Ρωσία, ένα σχέδιο πουόμως είχε ήδη ξεπεραστεί. Το σχέδιο απέτυχε όταν η προέλασή τους στη Γαλλία σταμάτησε στον ποταμό Μάρνη. Μέχρι το τέλος του1914, οι δύο πλευρές αντιμετώπιζαν η μία την άλλη κατά μήκος τουΔυτικού Μετώπου, μια συνεχόμενη σειρά χαρακωμάτων πουεκτεινόταν από τη Μάγχη έως την Ελβετία, έχοντας αλλάξει ελάχιστα έως το 1917. Αντίθετα, το Ανατολικό Μέτωπο ήταν πολύ πιο ρευστό, με την Αυστροουγγαρία και τη Ρωσία να κερδίζουν και στη συνέχεια να χάνουν μεγάλες εκτάσεις εδάφους. Άλλα σημαντικά θέατρα πολέμουπεριλάμβαναν τη Μέση Ανατολή, το Μέτωπο των Άλπεων και τα Βαλκάνια, φέρνοντας τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ελλάδα στον Πόλεμο. Οι ελλείψεις πουπροκλήθηκαν από το ναυτικό αποκλεισμό των Συμμάχων οδήγησαν τη Γερμανία στο να ξεκινήσει έναν ανελέητο υποβρυχιακό πόλεμο στις αρχές του1917, φέρνοντας τις προηγουμένως ουδέτερες ΗΠΑ στον πόλεμο, στις 6 Απριλίου1917. Στη Ρωσία, οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν την εξουσία στην Οκτωβριανή Επανάσταση του1917 και έκαναν ειρήνη με τη Συνθήκη τουΜπρεστ-Λιτόφσκ στις 3 Μαρτίουτου1918, απελευθερώνοντας μεγάλο αριθμό γερμανικών στρατευμάτων και προσδίδοντας πάνω από 150.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκτασης της πρώην Ρωσικής Αυτοκρατορίας στη Γερμανική και Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία. Με τη νίκη τους στο Δυτικό Μέτωπο, το Γερμανικό Γενικό Επιτελείο ήλπιζε να κερδίσει μια αποφασιστική νίκη προτού οι αμερικανικές ενισχύσεις μπορούσαν να επηρεάσουν το πόλεμο και έτσι ξεκίνησε η εαρινή γερμανική επίθεση με το κωδικό όνομα "Μιχαήλ" στις 21 Μαρτίουτου1918. Παρά την αρχική τους επιτυχία, σύντομα η προέλαση σταμάτησε κοντά στο παλιό πεδίο μάχης τουΣομμ, ανατολικά της Αμιένης, όπουοι Σύμμαχοι κατάφεραν να συγκρατήσουν τους Γερμανούς. Στις 8 Αυγούστου, οι Σύμμαχοι ξεκίνησαν μια σειρά μαζικών επιθέσεων, γνωστή και ως Επίθεση των Εκατό Ημερών, και παρόλο πουο γερμανικός στρατός συνέχισε να πολεμά σκληρά, δεν μπορούσε πλέον να σταματήσει την προέλασή τους. Οι Κεντρικές Δυνάμεις άρχισαν να καταρρέουν. Η Βουλγαρία υπέγραψε ανακωχή στις 29 Σεπτεμβρίου, ακολουθούμενη από τους Οθωμανούς στις 31 Οκτωβρίουκαι στη συνέχεια την Αυστροουγγαρία στις 3 Νοεμβρίου. Η Γερμανία βρέθηκε απομονωμένη, αντιμέτωπη με την εσωτερική επανάσταση πουείχε ξεσπάσει και έναν στρατό στα πρόθυρα της ανταρσίας. Ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας παραιτήθηκε από το θρόνο στις 9 Νοεμβρίουκαι η νέα γερμανική κυβέρνηση υπέγραψε την ανακωχή της 11ης Νοεμβρίου1918, φέρνοντας το τέλος των μαχών. Η Σύνοδος της Ειρήνης τουΠαρισιού το 1919 επέβαλε διάφορες διευθετήσεις στις ηττημένες δυνάμεις, με πιο γνωστή αυτή της Συνθήκης των Βερσαλλιών πουαφορούσε τη Γερμανία. Άλλες ήταν η Συνθήκη τουΣεν Ζερμέν για την Αυστρία, η Συνθήκη τουΝεϊγύ για τη Βουλγαρία, η Συνθήκη τουΤριανόν για την Ουγγαρία και η Συνθήκη των Σεβρών για την Τουρκία και την Ελλάδα. Η διάλυση της Ρωσικής, της Γερμανικής, της Οθωμανικής και της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας οδήγησε σε πολυάριθμες εξεγέρσεις και στη δημιουργία ανεξάρτητων κρατών, συμπεριλαμβανομένων της Πολωνίας, της Τσεχοσλοβακίας και της Γιουγκοσλαβίας. Για λόγους πουακόμα συζητούνται, η αποτυχία διαχείρισης της αστάθειας πουπροέκυψε από αυτή την αναταραχή κατά τη διάρκεια της περιόδουτουΜεσοπολέμουέληξε με το ξέσπασμα τουΒ' ΠαγκοσμίουΠολέμουτο 1939. Σε αρχική φάση, δημιουργήθηκε η Κοινωνία των Εθνών.

Νέος!!: 139η Ταξιαρχία Πεζικού (Ηνωμένο Βασίλειο) και Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος · Δείτε περισσότερα »

Βρετανικός Στρατός Ξηράς

Ο Βρετανικός Στρατός είναι ο κλάδος τουστρατού ξηράς των Βρετανικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Νέος!!: 139η Ταξιαρχία Πεζικού (Ηνωμένο Βασίλειο) και Βρετανικός Στρατός Ξηράς · Δείτε περισσότερα »

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν παγκοσμίουκλίμακας πόλεμος πουδιήρκεσε από το 1939 έως το 1945, αν και σχετικές συγκρούσεις ξεκίνησαν νωρίτερα.

Νέος!!: 139η Ταξιαρχία Πεζικού (Ηνωμένο Βασίλειο) και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος · Δείτε περισσότερα »

Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου

Ο Γεώργιος Ε΄ (George V, 3 Ιουνίου1865 - 20 Ιανουαρίου1936) ήταν Βασιλιάς τουΗνωμένουΒασιλείουκαι των Βρετανικών Κτήσεων και Αυτοκράτορας της Ινδίας (6 Μαΐου1910 - 20 Ιανουαρίου1936. Γεννημένος κατά τη διάρκεια της βασιλείας της γιαγιάς τουβασίλισσας Βικτωρίας, ο Γεώργιος ήταν τρίτος στη σειρά διαδοχής τουβρετανικού θρόνου, μετά από τον πατέρα του, Αλβέρτο Εδουάρδο, και τον μεγαλύτερο αδελφό του, Αλβέρτο Βίκτωρα. Από το 1877 έως το 1891, ο Γεώργιος υπηρέτησε στο Βασιλικό Ναυτικό, όταν ο απροσδόκητος θάνατος τουμεγαλύτερουαδελφού του, στις αρχές του1892, τον τοποθέτησε στη δεύτερη θέση της γραμμής διαδοχής για τον θρόνο. Με τον θάνατο της γιαγιάς του, το 1901, ο πατέρας τουΓεωργίουανέβηκε στον θρόνο ως Εδουάρδος Ζ΄ και ο Γεώργιος ονομάστηκε ''Πρίγκιπας της Ουαλίας''. Το 1910, μετά τον θάνατο τουπατέρα του, έγινε Βασιλιάς-Αυτοκράτορας. Η βασιλεία τουΓεωργίουΕ΄ σημαδεύτηκε από την άνοδο τουσοσιαλισμού, τουκομμουνισμού, τουφασισμού, τουιρλανδικού ρεπουμπλικανισμού και τουινδικού κινήματος ανεξαρτησίας, τα οποία άλλαξαν ριζικά το πολιτικό τοπίο τουκόσμου. Με το Διάταγμα τουΚοινοβουλίουτου1911 καθιερώθηκε η υπεροχή της εκλεγμένης Βουλής των Κοινοτήτων έναντι της μη εκλεγμένης Βουλής των Λόρδων. Ως αποτέλεσμα τουΠρώτουΠαγκοσμίουΠολέμου(1914 - 1918), οι αυτοκρατορίες των πρώτων ξαδέλφων του, ΝικόλαουΒ΄ της Ρωσίας και ΓουλιέλμουΒ΄ της Γερμανίας κατέρρευσαν, ενώ η Βρετανική Αυτοκρατορία επεκτάθηκε, φτάνοντας στη μεγαλύτερη ακμή της. Το 1917, ο Γεώργιος έγινε ο πρώτος μονάρχης του''Οίκουτων Ουίνδσορ'', τον οποίο μετονόμασε από ''Οίκο της Σαξονίας-Κοβούργου& Γκότα'', ως αποτέλεσμα τουαντιγερμανικού δημόσιουαισθήματος. Το 1924 διόρισε την πρώτη κυβέρνηση των Εργατικών και το 1931, με το Καταστατικό τουΟυέστμινστερ, αναγνώρισε τις κτήσεις της Αυτοκρατορίας ως ξεχωριστά, ανεξάρτητα κράτη εντός της Βρετανικής Κοινοπολιτείας των Εθνών. Κατά τα τελευταία χρόνια της βασιλείας τουυπέφερε από προβλήματα υγείας πουσχετίζονται με το κάπνισμα. Μετά τον θάνατό του, το 1936, τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του, Εδουάρδος Η΄.

Νέος!!: 139η Ταξιαρχία Πεζικού (Ηνωμένο Βασίλειο) και Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου · Δείτε περισσότερα »

Δεκεμβριανά

Με τον όρο Δεκεμβριανά, αναφερόμενα και ως Μάχη της Αθήνας, αναφέρεται μία σειρά ένοπλων συγκρούσεων πουέλαβαν χώρα στην Αθήνα από τον Δεκέμβριο 1944 έως τον Ιανουάριο 1945, ανάμεσα στις δυνάμεις τουΕθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου(ΕΑΜ) και τουΚομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ) από τη μία και τις βρετανικές και κυβερνητικές δυνάμεις από την άλλη πουανήκαν σε ένα ευρύ πολιτικό φάσμα, από την σοσιαλδημοκρατία έως την φιλομοναρχική δεξιά και πρώην συνεργάτες των κατακτητών.

Νέος!!: 139η Ταξιαρχία Πεζικού (Ηνωμένο Βασίλειο) και Δεκεμβριανά · Δείτε περισσότερα »

Εφεδρικός Στρατός (Ηνωμένο Βασίλειο)

Ο Εφεδρικός Στρατός (παλαιότερα γνωστός ως, «Εδαφικός Στρατός», Territorial Army, TA, ή «Εδαφικός και Εφεδρικός Στρατός Εθελοντών» (Territorial and Army Volunteer Reserve, TAVR, 1920-2014) είναι εν ενεργεία εθελοντική εφεδρική δύναμη και αναπόσπαστο στοιχείο τουΒρετανικού Στρατού. Ο εφεδρικός στρατός δημιουργήθηκε ως Εδαφική Δύναμη το 1908 από τον αρμόδιο Υπουργό Εξωτερικών για τον Πόλεμο, Ρίτσαρντ Χόλντεϊν (Richard Haldane), όταν με νομοσχέδιο (Territorial and Reserve Forces Act 1907) συγχωνεύθηκαν η πρώην πολιτική υπηρεσία Εθελοντική Δύναμη με μία ίλη ιππικού (γνωστή ως «Yeomanry», την ίδια στιγμή η Πολιτοφυλακή, γνωστή ως «Militia», μετονομάστηκε σε Ειδική Εφεδρεία, δηλαδή «Special Reserve»). Το 2012, ο Εδαφικός Στρατός μετονομάστηκε σε Εφεδρικό Στρατό. Οι περισσότερες μονάδες πεζικού Εθελοντών είχαν τη δική τους μοναδική ταυτότητα την οποία έχασαν κατά την αναδιοργάνωση, καθώς μετασχηματίστηκαν σε Εδαφικά τάγματα υπαγόμενα σε συντάγματα πεζικού τουΤακτικού Στρατού. Ορισμένα συντάγματα, κυρίως τουΛονδίνου, τουΜόνμουθσαϊρ και τουΧέρτφορντσαϊρ διατήρησαν την ξεχωριστή τους ταυτότητα.

Νέος!!: 139η Ταξιαρχία Πεζικού (Ηνωμένο Βασίλειο) και Εφεδρικός Στρατός (Ηνωμένο Βασίλειο) · Δείτε περισσότερα »

46η Μεραρχία Πεζικού (Ηνωμένο Βασίλειο)

Η 46η Μεραρχία Πεζικού (αγγλικά: 46th Infantry Division) αποτελούσε σχηματισμό τουΒρετανικού Στρατού.

Νέος!!: 139η Ταξιαρχία Πεζικού (Ηνωμένο Βασίλειο) και 46η Μεραρχία Πεζικού (Ηνωμένο Βασίλειο) · Δείτε περισσότερα »

ΕξερχόμενοςΕισερχόμενος
Γεια σου! Είμαστε στο Facebook τώρα! »