Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Λάγιος Σόκολι

Συντομεύσεις: Διαφορές, Ομοιότητες, Jaccard Ομοιότητα Συντελεστής, Βιβλιογραφικές αναφορές.

Διαφορά μεταξύ Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Λάγιος Σόκολι

Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος vs. Λάγιος Σόκολι

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, επίσης γνωστός ως Α' ΠΠ, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ή ο Μεγάλος Πόλεμος (αγγλ. the Great War, γαλλ. Grande Guerre), όπως λεγόταν πριν το ξέσπασμα τουΔεύτερουΠολέμου, ήταν η πρώτη γενικευμένη παγκόσμια σύγκρουση του20ουαιώνα πουδιήρκεσε από τις 28 Ιουλίου1914 ως τις 11 Νοεμβρίου1918. Στην ουσία ήταν μία μεγάλη ενδοευρωπαϊκή διένεξη με τα κύρια μέτωπα στη Γηραιά Ήπειρο, η επέκτασή της ωστόσο και στην περιφέρεια, με ενεργό συμμετοχή αποικιακών στρατευμάτων και με την εμπλοκή ακόμα και των ΗΠΑ, της προσέδωσαν τελικά την έννοια τουπαγκοσμίουπολέμου. Μια από τις πιο πολύνεκρες συρράξεις στην ιστορία, υπολογίζεται ότι περίπου10 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη μάχη, ενώ άλλα 10 εκατομμύρια άμαχοι πολίτες πέθαναν από την κατοχή, τους βομβαρδισμούς, την πείνα, τις κακουχίες και τις ασθένειες. Οι ακρότητες και οι γενοκτονίες πουτελέστηκαν από τους Οθωμανούς και η Ισπανική γρίπη του1918 πουμεταδόθηκε κατά τις μετακινήσεις των μαχόμενων, προκάλεσαν πολλά επιπλέον εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως. Το 1914, οι Μεγάλες Δυνάμεις ήταν χωρισμένες σε δύο αντιμαχόμενες συμμαχίες, τις Ενωμένες Δυνάμεις, καλούμενες και Δυνάμεις της Αντάντ πουαποτελούνταν από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Ρωσία, και τις Κεντρικές Δυνάμεις καλούμενες και Τριπλή Συμμαχία πουαποτελούνταν από τη Γερμανία, την Αυστροουγγαρία και την Ιταλία. Οι εντάσεις στα Βαλκάνια κορυφώθηκαν στις 28 Ιουνίουτου1914 μετά τη δολοφονία τουαρχιδούκα Φραγκίσκου-Φερδινάνδου(Φραντς Φέρντιναντ), τουΑυστροουγγρικού κληρονόμου, από τον Σερβοβόσνιο Γκαβρίλο Πρίντσιπ. Η Αυστροουγγαρία κατηγόρησε τη Σερβία και οι αλληλένδετες συμμαχίες ενέπλεξαν τις δυνάμεις σε μια σειρά από διπλωματικές ανταλλαγές, γνωστές και ως "Κρίση τουΙουλίου". Στις 28 Ιουλίου, η Αυστροουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο στη Σερβία. Η Ρωσία υπερασπίστηκε τη Σερβία και στις 4 Αυγούστου, η σύγκρουση είχε επεκταθεί για να συμπεριλάβει τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Βρετανία, μαζί με τις αντίστοιχες αποικιακές αυτοκρατορίες τους. Τον Νοέμβριο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Γερμανία και η Αυστρία σχημάτισαν τις Κεντρικές δυνάμεις, ενώ τον Απρίλιο του1915 η Ιταλία προσχώρησε στις Συμμαχικές Δυνάμεις της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Σερβίας. Αντιμετωπίζοντας έναν πόλεμο σε δύο μέτωπα, η γερμανική στρατηγική το 1914 βασίστηκε σε ένα θεωρητικό σενάριο πουείχε εκπονήσει ο κόμης Άλφρεντ φον Σλίφεν το 1905, όπουο γερμανικός στρατός θα νικούσε αρχικά τη Γαλλία στα δυτικά και έπειτα θα μετατόπιζε τις δυνάμεις τουπρος την ανατολή για να χτυπήσει τη Ρωσία, ένα σχέδιο πουόμως είχε ήδη ξεπεραστεί. Το σχέδιο απέτυχε όταν η προέλασή τους στη Γαλλία σταμάτησε στον ποταμό Μάρνη. Μέχρι το τέλος του1914, οι δύο πλευρές αντιμετώπιζαν η μία την άλλη κατά μήκος τουΔυτικού Μετώπου, μια συνεχόμενη σειρά χαρακωμάτων πουεκτεινόταν από τη Μάγχη έως την Ελβετία, έχοντας αλλάξει ελάχιστα έως το 1917. Αντίθετα, το Ανατολικό Μέτωπο ήταν πολύ πιο ρευστό, με την Αυστροουγγαρία και τη Ρωσία να κερδίζουν και στη συνέχεια να χάνουν μεγάλες εκτάσεις εδάφους. Άλλα σημαντικά θέατρα πολέμουπεριλάμβαναν τη Μέση Ανατολή, το Μέτωπο των Άλπεων και τα Βαλκάνια, φέρνοντας τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ελλάδα στον Πόλεμο. Οι ελλείψεις πουπροκλήθηκαν από το ναυτικό αποκλεισμό των Συμμάχων οδήγησαν τη Γερμανία στο να ξεκινήσει έναν ανελέητο υποβρυχιακό πόλεμο στις αρχές του1917, φέρνοντας τις προηγουμένως ουδέτερες ΗΠΑ στον πόλεμο, στις 6 Απριλίου1917. Στη Ρωσία, οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν την εξουσία στην Οκτωβριανή Επανάσταση του1917 και έκαναν ειρήνη με τη Συνθήκη τουΜπρεστ-Λιτόφσκ στις 3 Μαρτίουτου1918, απελευθερώνοντας μεγάλο αριθμό γερμανικών στρατευμάτων και προσδίδοντας πάνω από 150.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκτασης της πρώην Ρωσικής Αυτοκρατορίας στη Γερμανική και Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία. Με τη νίκη τους στο Δυτικό Μέτωπο, το Γερμανικό Γενικό Επιτελείο ήλπιζε να κερδίσει μια αποφασιστική νίκη προτού οι αμερικανικές ενισχύσεις μπορούσαν να επηρεάσουν το πόλεμο και έτσι ξεκίνησε η εαρινή γερμανική επίθεση με το κωδικό όνομα "Μιχαήλ" στις 21 Μαρτίουτου1918. Παρά την αρχική τους επιτυχία, σύντομα η προέλαση σταμάτησε κοντά στο παλιό πεδίο μάχης τουΣομμ, ανατολικά της Αμιένης, όπουοι Σύμμαχοι κατάφεραν να συγκρατήσουν τους Γερμανούς. Στις 8 Αυγούστου, οι Σύμμαχοι ξεκίνησαν μια σειρά μαζικών επιθέσεων, γνωστή και ως Επίθεση των Εκατό Ημερών, και παρόλο πουο γερμανικός στρατός συνέχισε να πολεμά σκληρά, δεν μπορούσε πλέον να σταματήσει την προέλασή τους. Οι Κεντρικές Δυνάμεις άρχισαν να καταρρέουν. Η Βουλγαρία υπέγραψε ανακωχή στις 29 Σεπτεμβρίου, ακολουθούμενη από τους Οθωμανούς στις 31 Οκτωβρίουκαι στη συνέχεια την Αυστροουγγαρία στις 3 Νοεμβρίου. Η Γερμανία βρέθηκε απομονωμένη, αντιμέτωπη με την εσωτερική επανάσταση πουείχε ξεσπάσει και έναν στρατό στα πρόθυρα της ανταρσίας. Ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας παραιτήθηκε από το θρόνο στις 9 Νοεμβρίουκαι η νέα γερμανική κυβέρνηση υπέγραψε την ανακωχή της 11ης Νοεμβρίου1918, φέρνοντας το τέλος των μαχών. Η Σύνοδος της Ειρήνης τουΠαρισιού το 1919 επέβαλε διάφορες διευθετήσεις στις ηττημένες δυνάμεις, με πιο γνωστή αυτή της Συνθήκης των Βερσαλλιών πουαφορούσε τη Γερμανία. Άλλες ήταν η Συνθήκη τουΣεν Ζερμέν για την Αυστρία, η Συνθήκη τουΝεϊγύ για τη Βουλγαρία, η Συνθήκη τουΤριανόν για την Ουγγαρία και η Συνθήκη των Σεβρών για την Τουρκία και την Ελλάδα. Η διάλυση της Ρωσικής, της Γερμανικής, της Οθωμανικής και της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας οδήγησε σε πολυάριθμες εξεγέρσεις και στη δημιουργία ανεξάρτητων κρατών, συμπεριλαμβανομένων της Πολωνίας, της Τσεχοσλοβακίας και της Γιουγκοσλαβίας. Για λόγους πουακόμα συζητούνται, η αποτυχία διαχείρισης της αστάθειας πουπροέκυψε από αυτή την αναταραχή κατά τη διάρκεια της περιόδουτουΜεσοπολέμουέληξε με το ξέσπασμα τουΒ' ΠαγκοσμίουΠολέμουτο 1939. Σε αρχική φάση, δημιουργήθηκε η Κοινωνία των Εθνών. Ο Λάγιος Σόκολι (Alajos Szokolyi) (19 Ιουνίου1871 - 9 Σεπτεμβρίου1932), ήταν Ούγγρος αθλητής τουστίβουκαι ολυμπιονίκης το 1896.

Ουγγαρία

Η Ουγγαρία (ουγγρικά: Magyarország) είναι χώρα πουβρίσκεται στη νοτιοανατολική περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης. Έχει ως πρωτεύουσα τη Βουδαπέστη, επίσημη γλώσσα τα ουγγρικά και ως νόμισμα το φόριντ. Η σημαία της αποτελείται από τρεις οριζόντιες λωρίδες, κόκκινη, άσπρη και πράσινη και ο εθνικός της ύμνος είναι ο Himnusz. Με επιφάνεια 93.030 τ.χλμ. στη Λεκάνη των Καρπαθίων, εκτείνεται σε 250 χλμ. από τον βορρά στον νότο και σε 524 χλμ. από τα δυτικά στα ανατολικά. Έχει 2.009 χλμ. συνόρων (με την Αυστρία στα δυτικά, τη Σερβία, την Κροατία και τη Σλοβενία στα νότια και στα νοτιοδυτικά, τη Ρουμανία στα νοτιοανατολικά, την Ουκρανία στα βορειοανατολικά και τη Σλοβακία στον βορρά.) Με περίπου10 εκατομμύρια κατοίκους η Ουγγαρία είναι ένα μεσαίουμεγέθους κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσημη γλώσσα της είναι η Ουγγρική, πουείναι η ευρύτερα ομιλούμενη Ουραλική γλώσσα, και μια από τις λίγες μη Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες, πουομιλούνται ευρέως στην Ευρώπη. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της είναι η Βουδαπέστη και άλλες μεγάλες πόλεις οι Ντέμπρετσεν, Σέγκεντ, Μίσκολτς, Πετς και Γκιέρ. Η περιοχή της σημερινής Ουγγαρίας κατοικήθηκε για αιώνες διαδοχικά από λαούς, όπως οι Κέλτες, οι Ρωμαίοι, Γερμανικά φύλα, Ούννοι, Δυτικοί Σλάβοι και Άβαροι. Τα θεμέλια τουΟυγγρικού κράτους τέθηκαν στα τέλη τουένατουαιώνα μ.Χ. από τον Ούγγρο μεγάλο πρίγκιπα Άρπαντ μετά την κατάκτηση της λεκάνης των Καρπαθίων. Ο δισέγγονός τουΣτέφανος Α΄ ανέβηκε στον θρόνο το 1000, μετατρέποντας το κράτος τουσε Χριστιανικό βασίλειο. Τον 12ο αιώνα η Ουγγαρία έγινε περιφερειακή δύναμη, φτάνοντας στο πολιτιστικό και πολιτικό της απόγειο τον 15ο αιώνα. Μετά τη Μάχη τουΜόχατς το 1526 η Ουγγαρία καταλήφθηκε εν μέρει από την Οθωμανική Αυτοκρατορία (1541–1699). Η χώρα τέθηκε ολόκληρη υπό την κυριαρχία των των Αψβούργων κατά την είσοδο του18ουαιώνα και αργότερα συνίδρυσε μια Μοναρχία με την Αυστριακή Αυτοκρατορία, σχηματίζοντας την Αυστροουγγαρία, μια μεγάλη ευρωπαϊκή δύναμη. Η Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία κατέρρευσε μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η Συνθήκη τουΤριανόν πουακολούθησε καθόρισε τα σημερινά σύνορα της Ουγγαρίας, με αποτέλεσμα την απώλεια του71% τουεδάφους της, του58% τουπληθυσμού της και του32% των Ούγγρων. Μετά την ταραχώδη περίοδο τουμεσοπολέμουη Ουγγαρία εντάχθηκε στις Δυνάμεις τουΆξονα κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και υπέστη σημαντικές καταστροφές και απώλειες. Η μεταπολεμική Ουγγαρία έγινε ένα κράτος-δορυφόρος της Σοβιετικής Ένωσης, πουσυνέβαλε στην εγκαθίδρυση μιας σοσιαλιστικής δημοκρατίας πουδιήρκεσε τέσσερις δεκαετίες (1949 –1989). Μετά την αποτυχημένη επανάσταση του1956 ενάντια στην υποστηριζόμενη από τους Σοβιετικούς κυβέρνηση, η Ουγγαρία έγινε ένα συγκριτικά πιο ελεύθερο, αν και ακόμη καταπιεστικό, μέλος τουΑνατολικού Μπλοκ. Το κρίσιμο άνοιγμα των προηγουμένως αυστηρά ελεγχόμενων συνόρων με την Αυστρία το 1989 επιτάχυνε την κατάρρευση τουΑνατολικού Μπλοκ και, στη συνέχεια, της Σοβιετικής Ένωσης. Στις 23 Οκτωβρίου1989 η Ουγγαρία έγινε δημοκρατική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Η Ουγγαρία θεωρείται ανεπτυγμένη χώρα με οικονομία υψηλού εισοδήματος και πολύ υψηλό Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης. Οι Ούγγροι απολαμβάνουν καθολική υγειονομική περίθαλψη και δευτεροβάθμια εκπαίδευση χωρίς δίδακτρα. Η πολιτιστική ιστορία της Ουγγαρίας περιλαμβάνει σημαντικές συνεισφορές στις τέχνες, τη μουσική, τη λογοτεχνία, τον αθλητισμό, την επιστήμη και την τεχνολογία. Είναι ο δέκατος τρίτος δημοφιλέστερος τουριστικός προορισμός στην Ευρώπη, προσελκύοντας 15,8 εκατομμύρια ξένους τουρίστες το 2017, λόγω αξιοθέατων όπως το μεγαλύτερο σύστημα ιαματικών πηγών σπηλαίων στον κόσμο, η δεύτερη μεγαλύτερη θερμική λίμνη, η μεγαλύτερη λίμνη στην Κεντρική Ευρώπη και τα μεγαλύτερα λιβάδια στην Ευρώπη. Η πολιτιστική, ιστορική και ακαδημαϊκή διάκριση της Ουγγαρίας την καθιστά μεσαία δύναμη στις παγκόσμιες υποθέσεις. Η Ουγγαρία προσχώρησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004 και ανήκει στις Χώρες τουΣένγκεν από το 2007. Είναι μέλος πολλών διεθνών οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών, τουΝΑΤΟ, τουΠΟΕ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Διεθνούς Τράπεζας Επενδύσεων, της Ασιατικής Τράπεζας Επενδύσεων Υποδομών, τουΣυμβουλίουτης Ευρώπης και της Ομάδας Βίσεγκραντ. Διαθέτει μια καπιταλιστικού τύπουοικονομία με έναν δημόσιο τομέα πουσυνεχίζει να παραμένει σημαντικός. Όπως πολλές πρώην σοσιαλιστικές χώρες, το παραγωγικό της μοντέλο για πολλά χρόνια κυριαρχούνταν από τη βιομηχανία (κατασκευή φορτηγών, λεωφορείων, σιδηροδρομικού εξοπλισμού και μηχανών στα πλαίσια της Κομεκόν). Η αγροτική δυναμικότητά της είναι πολύ αυξημένη αλλά ο συγκεκριμένος τομέας έχασε ένα σημαντικό μέρος των εργατικών τουχεριών στον βωμό τουεκσυγχρονισμού του. Όπως αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, η ουγγρική οικονομία έχει τριτογενοποιηθεί σε σημαντικό βαθμό τα τελευταία χρόνια. Η Ουγγαρία, τέλος, διακρίνεται στον τομέα της έρευνας και της τεχνολογικής καινοτομίας. Μετρά μεγάλο αριθμό βραβείων Νόμπελ αναλογικά με τον πληθυσμό της και οι επιστημονικές ανταλλαγές της είναι υψηλού επιπέδου. Παλιά η Ουγγαρία είχε και μια μεγάλη εβραϊκή κοινότητα, πουαριθμούσε πάνω από 400.000 άτομα μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και είχε σημαντική παρουσία σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής της χώρας.

Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Ουγγαρία · Λάγιος Σόκολι και Ουγγαρία · Δείτε περισσότερα »

Αυστροουγγαρία

Ο Θυρεός της Αυστροουγγαρίας μέχρι το 1915 Η Αυστροουγγαρία περί το 1913 Η Αυστροουγγαρία (γερμ.: Österreich-Ungarn, ουγγρ.: Osztrák–Magyar Monarchia), γνωστή επίσης ως Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία ή Δυαδική Μοναρχία, ήταν μια συνταγματική ένωση της Αυστριακής Αυτοκρατορίας (Βασίλεια και Εδάφη πουεκπροσωπούνταν στο Αυτοκρατορικό Συμβούλιο) και τουΒασίλειουτης Ουγγαρίας (Χώρες τουΣτέμματος τουΑγίουΣτεφάνου), πουυπήρξε από το 1867 έως το 1918, οπότε κατέρρευσε ως αποτέλεσμα της ήττας της στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αυστροουγγαρία και Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος · Αυστροουγγαρία και Λάγιος Σόκολι · Δείτε περισσότερα »