Βασίλειο της Νεαπόλεως και Λεόντιος Πιλάτος

Συντομεύσεις: Διαφορές, Ομοιότητες, Jaccard Ομοιότητα Συντελεστής, Βιβλιογραφικές αναφορές.

Διαφορά μεταξύ Βασίλειο της Νεαπόλεως και Λεόντιος Πιλάτος

Βασίλειο της Νεαπόλεως vs. Λεόντιος Πιλάτος

Ως Βασίλειο της Νεαπόλεως (ή Βασίλειο της Νεάπολης, (λατινικά: Regnum Neapolitanum, ιταλικά: Regno di Napoli, ναπολιτάνικα: Regno 'e Napule) ονομάζεται στη σύγχρονη ιστοριογραφία το κράτος πουυπήρξε, με ανά καιρούς διαφοροποιήσεις πολιτικά και εδαφικά, στη νότια ιταλική χερσόνησο από τον 12ο έως και τον 19ο αιώνα και πουεπίσημα έφερε την ονομασία Βασίλειο της Ηπειρωτικής Σικελίας. Το Βασίλειο της Σικελίας δημιουργήθηκε το 1130, όταν ο Ρογήρος Β΄ της Ατλαβίλα έλαβε τον τίτλο του«Βασιλιά της Σικελίας» (Rex Siciliae) από τον αντίπαπα Ανάκλητο Β’, πουτουεπιβεβαιώθηκε και από τον πάπα Ιννοκέντιο Β’ το 1139. Με την ανάληψη τουβασιλείουαπό τον οίκο των Χοενστάουφεν, ο πάπας Ουρβανός Δ’ όρισε το 1263 τον Κάρολο τον Ανδεγαυό νέο βασιλιά της Σικελίας. Η απόφαση αυτή προκάλεσε την αντίδραση τουΣτέμματος της Αραγώνας και τουβασιλιά της ΠέτρουΓ΄ τουΜέγα, με τις πολεμικές συρράξεις πουακολούθησαν να λήγουν το 1302 με τη συνθήκη ειρήνης της Καλταμπελότα. Ως αποτέλεσμα το Βασίλειο της Σικελίας χωρίστηκε σε δύο μέρη, «το Βασίλειο της Σικελίας ένθεν τουΦάρου» (Regnum Siciliae citra Pharum) και «το Βασίλειο της Σικελίας πέραν τουΦάρου» (Regnum Siciliae ultra Pharum). Το πρώτο ταυτίζεται με τον όρο της σύγχρονης ιστοριογραφίας «Βασίλειο της Νεαπόλεως» ενώ το δεύτερο με το «Βασίλειο της Σικελίας», το οποίο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα ονομάστηκε και «Βασίλειο της Τρινακρίας». Τα δύο βασίλεια επαναενώθηκαν κάτω από δύο κλάδους τουΣτέμματος της Αραγώνας κατά τον 15ο αιώνα, διατηρώντας την εδαφική και ιστοριογραφική τους διαφοροποίηση ενώ η οριστική τους ενοποίηση πραγματοποιήθηκε το 1816, κάτω από την ονομασία «Βασίλειο των Δύο Σικελιών». Η εδαφική επικράτεια τουΒασιλείουτης Νεαπόλεως περιελάμβανε το σύνολο των σημερινών περιοχών των Αμπρούτσο, Μολίζε, Καμπανίας, Απουλίας, Μπαζιλικάτα και Καλαβρίας μαζί με κομμάτια τουσημερινού νότιουκαι ανατολικού Λατίου. Ο Λεόντιος Πιλάτος ο Καλαβρός (-1366) υπήρξε Έλληνας λόγιος του14ουαιώνα.

Νάπολη

Η Νάπολη (ιταλικά: Napoli, ναπολ.: Napule, αρχαία ελληνικά: Νεάπολις) είναι πόλη και σημαντικό λιμάνι της Νότιας Ιταλίας, πρωτεύουσα της περιφέρειας της Καμπανίας και της ομώνυμης επαρχίας.

Βασίλειο της Νεαπόλεως και Νάπολη · Λεόντιος Πιλάτος και Νάπολη · Δείτε περισσότερα »

Πετράρχης

Ο Φραντσέσκο Πετράρκα (Francesco Petrarca, 20 Ιουλίου1304 - 19 Ιουλίου1374), εξελληνισμένα Φραγκίσκος Πετράρχης, ήταν Ιταλός λόγιος, ποιητής και ένας από τους παλαιότερους Ουμανιστές της Αναγέννησης.

Βασίλειο της Νεαπόλεως και Πετράρχης · Λεόντιος Πιλάτος και Πετράρχης · Δείτε περισσότερα »

Φλωρεντία

Η Φλωρεντία (Firenze,; ''Florentia''.) είναι πόλη της Ιταλίας, πρωτεύουσα της περιφέρειας της Τοσκάνης και της ομώνυμης επαρχίας.

Βασίλειο της Νεαπόλεως και Φλωρεντία · Λεόντιος Πιλάτος και Φλωρεντία · Δείτε περισσότερα »

Μανουήλ Χρυσολωράς

Ο Μανουήλ Χρυσολωράς (Κωνσταντινούπολη, 1355 – Κωνσταντία, 15 Σεπτεμβρίου1415) ήταν από τους κυριότερους συγγραφείς και πρωτεργάτες της εισαγωγής της ελληνικής παιδείας και γραμματείας στην Ιταλία κατά τα τελευταία έτη ζωής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας πριν την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453).

Βασίλειο της Νεαπόλεως και Μανουήλ Χρυσολωράς · Λεόντιος Πιλάτος και Μανουήλ Χρυσολωράς · Δείτε περισσότερα »

Βαρλαάμ Καλαβρός

Ο Βαρλαάμ (Bernardo Massari, 1290-1348) ήταν λόγιος μοναχός από την Καλαβρία, ο οποίος σπούδασε στη Ρώμη (μαθηματικά, φιλοσοφία και θεολογία).

Βαρλαάμ Καλαβρός και Βασίλειο της Νεαπόλεως · Βαρλαάμ Καλαβρός και Λεόντιος Πιλάτος · Δείτε περισσότερα »

Βοκάκιος

Ο Τζοβάνι Μποκκάτσιο (ιταλικά: Giovanni Boccaccio, μεταξύ Ιουνίουκαι Ιουλίου1313 - 21 Δεκεμβρίου1375), γνωστός με το εξελληνισμένο Ιωάννης Βοκάκιος, ήταν Ιταλός συγγραφέας, ο μεγαλύτερος από τους μαθητές τουφημισμένουΠετράρχη.

Βασίλειο της Νεαπόλεως και Βοκάκιος · Βοκάκιος και Λεόντιος Πιλάτος · Δείτε περισσότερα »