Ομοιότητες μεταξύ Γερμανική Αυτοκρατορία και Συνέδριο του Βερολίνου
Γερμανική Αυτοκρατορία και Συνέδριο του Βερολίνου έχουν 15 κοινά (σε Υνιονπαίδεια): Οθωμανική Αυτοκρατορία, Ράιχσταγκ, Ρωσική Αυτοκρατορία, Συμμαχία των Τριών Αυτοκρατόρων, Συνέδριο της Βιέννης, Μεγάλες Δυνάμεις, Όττο φον Μπίσμαρκ, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Αυστροουγγαρία, Βασίλειο της Ιταλίας, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Βερολίνο, Γαλλία, Γαλλοπρωσικός Πόλεμος, Διαμάχη για την Αφρική.
Οθωμανική Αυτοκρατορία
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία (οθωμανικά τουρκικά: دَوْلَتِ عَلِيّهٔ عُثمَانِیّه, Ντεβλέτ-ι Αλίγε-ι Οσμάνιγε, επί λέξει Το Ανώτατο Οθωμανικό Κράτος, σύγχρονα τουρκικά: Osmanlı İmparatorluğu ή Osmanlı Devleti), περισσότερο γνωστή κατά το παρελθόν στη Δύση ως Τουρκική Αυτοκρατορία ή απλώς Τουρκία ήταν ένα κράτος πουήλεγχε μεγάλο μέρος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, της Δυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής μεταξύ του14ουκαι των αρχών του20ουαιώνα.
Γερμανική Αυτοκρατορία και Οθωμανική Αυτοκρατορία · Οθωμανική Αυτοκρατορία και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Ράιχσταγκ
Με την ονομασία Ράιχσταγκ εκ τουγερμανικού όρου"Reichstag", φερόταν το νομοθετικό σώμα της Γερμανίας κατά την περίοδο 1867 - 1945.
Γερμανική Αυτοκρατορία και Ράιχσταγκ · Ράιχσταγκ και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Ρωσική Αυτοκρατορία
Ρωσική Αυτοκρατορία (ρωσικά: Российская империя) είναι η επίσημη ονομασία τουΡωσικού κράτους από το 1721 (πολιτειακή μεταρρύθμιση τουΠέτρου) έως το 1917 (Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση).
Γερμανική Αυτοκρατορία και Ρωσική Αυτοκρατορία · Ρωσική Αυτοκρατορία και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Συμμαχία των Τριών Αυτοκρατόρων
Η Συμμαχία των Τριών Αυτοκρατόρων (γερμ. Dreikaiserbund), ήταν μία συμμαχία πουσυνάφθηκε το 1873 μεταξύ των αυτοκρατόρων της Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας και Ρωσίας, των τριών μεγαλύτερων δυνάμεων της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης εκείνη την εποχή.
Γερμανική Αυτοκρατορία και Συμμαχία των Τριών Αυτοκρατόρων · Συμμαχία των Τριών Αυτοκρατόρων και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Συνέδριο της Βιέννης
«Το Συνέδριο της Βιέννης», πίνακας τουΙζαμπέ (Isabey, 1819). Διακρίνονται όρθιοι από αριστερά προς δεξιά οι: Γουέλινγκτον, Λόμπουντα Σιλβέιρα, Σαλντάνια ντα Γκάμα, Λέβενγιελμ, Νοάιγ, Μέττερνιχ, Λα Τουρ ντυΠεν, Νέσελροντ, Ντάλμπεργκ, Ρασουμόφσκι, Στιούαρτ, Κλάνκαρτυ, Βάκεν, Γκεντς, Χούμπολτ και Κάθκαρτ. Καθήμενοι από αριστερά οι: Χάρτεμπεργκ, Πλμέλα, Κάστερκ, Βέσενμπεργκ, Λαμπραντόρ, Τελεϋράνδος και Στάκελμπεργκ. Το Συνέδριο της Βιέννης πουδιεξήχθη το 1814-1815 ήταν ένα από τα πλέον σημαντικά συνέδρια στην Ιστορία της Ευρώπης πουαποτέλεσε και σταθμό στην ιστορία τουΔιεθνούς Δικαίου.
Γερμανική Αυτοκρατορία και Συνέδριο της Βιέννης · Συνέδριο της Βιέννης και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Μεγάλες Δυνάμεις
date.
Γερμανική Αυτοκρατορία και Μεγάλες Δυνάμεις · Μεγάλες Δυνάμεις και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Όττο φον Μπίσμαρκ
Ο Όττο Έντουαρντ Λέοπολντ, πρίγκιπας τουΜπίσμαρκ, Δούκας τουΛάουενμπουργκ (Otto Eduard Leopold von Bismarck-Schönhausen, 1 Απριλίου1815 - 30 Ιουλίου1898), ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς Γερμανούς πολιτικούς του19ουαιώνα.
Γερμανική Αυτοκρατορία και Όττο φον Μπίσμαρκ · Συνέδριο του Βερολίνου και Όττο φον Μπίσμαρκ ·
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, επίσης γνωστός ως Α' ΠΠ, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ή ο Μεγάλος Πόλεμος (αγγλ. the Great War, γαλλ. Grande Guerre), όπως λεγόταν πριν το ξέσπασμα τουΔεύτερουΠολέμου, ήταν η πρώτη γενικευμένη παγκόσμια σύγκρουση του20ουαιώνα πουδιήρκεσε από τις 28 Ιουλίου1914 ως τις 11 Νοεμβρίου1918. Στην ουσία ήταν μία μεγάλη ενδοευρωπαϊκή διένεξη με τα κύρια μέτωπα στη Γηραιά Ήπειρο, η επέκτασή της ωστόσο και στην περιφέρεια, με ενεργό συμμετοχή αποικιακών στρατευμάτων και με την εμπλοκή ακόμα και των ΗΠΑ, της προσέδωσαν τελικά την έννοια τουπαγκοσμίουπολέμου. Μια από τις πιο πολύνεκρες συρράξεις στην ιστορία, υπολογίζεται ότι περίπου10 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη μάχη, ενώ άλλα 10 εκατομμύρια άμαχοι πολίτες πέθαναν από την κατοχή, τους βομβαρδισμούς, την πείνα, τις κακουχίες και τις ασθένειες. Οι ακρότητες και οι γενοκτονίες πουτελέστηκαν από τους Οθωμανούς και η Ισπανική γρίπη του1918 πουμεταδόθηκε κατά τις μετακινήσεις των μαχόμενων, προκάλεσαν πολλά επιπλέον εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως. Το 1914, οι Μεγάλες Δυνάμεις ήταν χωρισμένες σε δύο αντιμαχόμενες συμμαχίες, τις Ενωμένες Δυνάμεις, καλούμενες και Δυνάμεις της Αντάντ πουαποτελούνταν από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Ρωσία, και τις Κεντρικές Δυνάμεις καλούμενες και Τριπλή Συμμαχία πουαποτελούνταν από τη Γερμανία, την Αυστροουγγαρία και την Ιταλία. Οι εντάσεις στα Βαλκάνια κορυφώθηκαν στις 28 Ιουνίουτου1914 μετά τη δολοφονία τουαρχιδούκα Φραγκίσκου-Φερδινάνδου(Φραντς Φέρντιναντ), τουΑυστροουγγρικού κληρονόμου, από τον Σερβοβόσνιο Γκαβρίλο Πρίντσιπ. Η Αυστροουγγαρία κατηγόρησε τη Σερβία και οι αλληλένδετες συμμαχίες ενέπλεξαν τις δυνάμεις σε μια σειρά από διπλωματικές ανταλλαγές, γνωστές και ως "Κρίση τουΙουλίου". Στις 28 Ιουλίου, η Αυστροουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο στη Σερβία. Η Ρωσία υπερασπίστηκε τη Σερβία και στις 4 Αυγούστου, η σύγκρουση είχε επεκταθεί για να συμπεριλάβει τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Βρετανία, μαζί με τις αντίστοιχες αποικιακές αυτοκρατορίες τους. Τον Νοέμβριο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Γερμανία και η Αυστρία σχημάτισαν τις Κεντρικές δυνάμεις, ενώ τον Απρίλιο του1915 η Ιταλία προσχώρησε στις Συμμαχικές Δυνάμεις της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Σερβίας. Αντιμετωπίζοντας έναν πόλεμο σε δύο μέτωπα, η γερμανική στρατηγική το 1914 βασίστηκε σε ένα θεωρητικό σενάριο πουείχε εκπονήσει ο κόμης Άλφρεντ φον Σλίφεν το 1905, όπουο γερμανικός στρατός θα νικούσε αρχικά τη Γαλλία στα δυτικά και έπειτα θα μετατόπιζε τις δυνάμεις τουπρος την ανατολή για να χτυπήσει τη Ρωσία, ένα σχέδιο πουόμως είχε ήδη ξεπεραστεί. Το σχέδιο απέτυχε όταν η προέλασή τους στη Γαλλία σταμάτησε στον ποταμό Μάρνη. Μέχρι το τέλος του1914, οι δύο πλευρές αντιμετώπιζαν η μία την άλλη κατά μήκος τουΔυτικού Μετώπου, μια συνεχόμενη σειρά χαρακωμάτων πουεκτεινόταν από τη Μάγχη έως την Ελβετία, έχοντας αλλάξει ελάχιστα έως το 1917. Αντίθετα, το Ανατολικό Μέτωπο ήταν πολύ πιο ρευστό, με την Αυστροουγγαρία και τη Ρωσία να κερδίζουν και στη συνέχεια να χάνουν μεγάλες εκτάσεις εδάφους. Άλλα σημαντικά θέατρα πολέμουπεριλάμβαναν τη Μέση Ανατολή, το Μέτωπο των Άλπεων και τα Βαλκάνια, φέρνοντας τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ελλάδα στον Πόλεμο. Οι ελλείψεις πουπροκλήθηκαν από το ναυτικό αποκλεισμό των Συμμάχων οδήγησαν τη Γερμανία στο να ξεκινήσει έναν ανελέητο υποβρυχιακό πόλεμο στις αρχές του1917, φέρνοντας τις προηγουμένως ουδέτερες ΗΠΑ στον πόλεμο, στις 6 Απριλίου1917. Στη Ρωσία, οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν την εξουσία στην Οκτωβριανή Επανάσταση του1917 και έκαναν ειρήνη με τη Συνθήκη τουΜπρεστ-Λιτόφσκ στις 3 Μαρτίουτου1918, απελευθερώνοντας μεγάλο αριθμό γερμανικών στρατευμάτων και προσδίδοντας πάνω από 150.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκτασης της πρώην Ρωσικής Αυτοκρατορίας στη Γερμανική και Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία. Με τη νίκη τους στο Δυτικό Μέτωπο, το Γερμανικό Γενικό Επιτελείο ήλπιζε να κερδίσει μια αποφασιστική νίκη προτού οι αμερικανικές ενισχύσεις μπορούσαν να επηρεάσουν το πόλεμο και έτσι ξεκίνησε η εαρινή γερμανική επίθεση με το κωδικό όνομα "Μιχαήλ" στις 21 Μαρτίουτου1918. Παρά την αρχική τους επιτυχία, σύντομα η προέλαση σταμάτησε κοντά στο παλιό πεδίο μάχης τουΣομμ, ανατολικά της Αμιένης, όπουοι Σύμμαχοι κατάφεραν να συγκρατήσουν τους Γερμανούς. Στις 8 Αυγούστου, οι Σύμμαχοι ξεκίνησαν μια σειρά μαζικών επιθέσεων, γνωστή και ως Επίθεση των Εκατό Ημερών, και παρόλο πουο γερμανικός στρατός συνέχισε να πολεμά σκληρά, δεν μπορούσε πλέον να σταματήσει την προέλασή τους. Οι Κεντρικές Δυνάμεις άρχισαν να καταρρέουν. Η Βουλγαρία υπέγραψε ανακωχή στις 29 Σεπτεμβρίου, ακολουθούμενη από τους Οθωμανούς στις 31 Οκτωβρίουκαι στη συνέχεια την Αυστροουγγαρία στις 3 Νοεμβρίου. Η Γερμανία βρέθηκε απομονωμένη, αντιμέτωπη με την εσωτερική επανάσταση πουείχε ξεσπάσει και έναν στρατό στα πρόθυρα της ανταρσίας. Ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας παραιτήθηκε από το θρόνο στις 9 Νοεμβρίουκαι η νέα γερμανική κυβέρνηση υπέγραψε την ανακωχή της 11ης Νοεμβρίου1918, φέρνοντας το τέλος των μαχών. Η Σύνοδος της Ειρήνης τουΠαρισιού το 1919 επέβαλε διάφορες διευθετήσεις στις ηττημένες δυνάμεις, με πιο γνωστή αυτή της Συνθήκης των Βερσαλλιών πουαφορούσε τη Γερμανία. Άλλες ήταν η Συνθήκη τουΣεν Ζερμέν για την Αυστρία, η Συνθήκη τουΝεϊγύ για τη Βουλγαρία, η Συνθήκη τουΤριανόν για την Ουγγαρία και η Συνθήκη των Σεβρών για την Τουρκία και την Ελλάδα. Η διάλυση της Ρωσικής, της Γερμανικής, της Οθωμανικής και της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας οδήγησε σε πολυάριθμες εξεγέρσεις και στη δημιουργία ανεξάρτητων κρατών, συμπεριλαμβανομένων της Πολωνίας, της Τσεχοσλοβακίας και της Γιουγκοσλαβίας. Για λόγους πουακόμα συζητούνται, η αποτυχία διαχείρισης της αστάθειας πουπροέκυψε από αυτή την αναταραχή κατά τη διάρκεια της περιόδουτουΜεσοπολέμουέληξε με το ξέσπασμα τουΒ' ΠαγκοσμίουΠολέμουτο 1939. Σε αρχική φάση, δημιουργήθηκε η Κοινωνία των Εθνών.
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Γερμανική Αυτοκρατορία · Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Αυστροουγγαρία
Ο Θυρεός της Αυστροουγγαρίας μέχρι το 1915 Η Αυστροουγγαρία περί το 1913 Η Αυστροουγγαρία (γερμ.: Österreich-Ungarn, ουγγρ.: Osztrák–Magyar Monarchia), γνωστή επίσης ως Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία ή Δυαδική Μοναρχία, ήταν μια συνταγματική ένωση της Αυστριακής Αυτοκρατορίας (Βασίλεια και Εδάφη πουεκπροσωπούνταν στο Αυτοκρατορικό Συμβούλιο) και τουΒασίλειουτης Ουγγαρίας (Χώρες τουΣτέμματος τουΑγίουΣτεφάνου), πουυπήρξε από το 1867 έως το 1918, οπότε κατέρρευσε ως αποτέλεσμα της ήττας της στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυστροουγγαρία και Γερμανική Αυτοκρατορία · Αυστροουγγαρία και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Βασίλειο της Ιταλίας
Το Βασίλειο της Ιταλίας (ιταλικά:Regno d'Italia) ήταν ένα κράτος πουιδρύθηκε το 1861 όταν ο βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ της Σαρδηνίας ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Ιταλίας.
Βασίλειο της Ιταλίας και Γερμανική Αυτοκρατορία · Βασίλειο της Ιταλίας και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Βοσνία και Ερζεγοβίνη
Η Βοσνία και Ερζεγοβίνη (βοσνιακά και κροατικά: Bosna i Hercegovina, σερβικά: Босна и Херцеговина / Μπόσνα ι Χερτσεγκόβινα) είναι χώρα της Βαλκανικής χερσονήσου, πρώην ομόσπονδη δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας.
Βοσνία και Ερζεγοβίνη και Γερμανική Αυτοκρατορία · Βοσνία και Ερζεγοβίνη και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Βερολίνο
Το Βερολίνο (γερμανικά: Berlin) είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη σε έκταση και πληθυσμό πόλη της Γερμανίας.
Βερολίνο και Γερμανική Αυτοκρατορία · Βερολίνο και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Γαλλία
Η Γαλλία (γαλλικά: France), με επίσημη ονομασία ως Γαλλική Δημοκρατία, είναι κράτος της Ευρώπης. Το πολίτευμά της είναι η ενιαία, ημιπροεδρική δημοκρατία, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών και τουπληθυσμού της βρίσκεται στη Δυτική Ευρώπη περιλαμβάνοντας όμως και κάποιες περιοχές και εδάφη διάσπαρτα σε ολόκληρη την υφήλιο. Η συνολική έκταση της Γαλλίας, ανέρχεται σε 674.843 τ.χλμ. και έχει πληθυσμό 68.128.000 κατοίκους (σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2023). Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι το Παρίσι. Επίσημη γλώσσα της Γαλλίας, είναι η γαλλική και νόμισμά της είναι το ευρώ. Το σύνθημά της είναι «Ελευθερία, Ισότητα, Αδερφοσύνη», και η σημαία της αποτελείται από τρεις κάθετες λωρίδες χρώματος μπλε, άσπρουκαι κόκκινου. Ο ύμνος της είναι Η Μασσαλιώτιδα. Η συνταγματική αρχή της είναι «κυβέρνηση τουλαού, από τον λαό και υπέρ τουλαού». Η Γαλλία ως χώρα σχηματίστηκε τον Πρώιμο Μεσαίωνα, παίρνοντας το όνομά της (Φρανς) από τους Φράγκους. Από τις αρχές του17ουαιώνα, ως το πρώτο μισό του20ουαιώνα, κατείχε μεγάλη αποικιακή αυτοκρατορία. Από τη δεκαετία του1950, είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι πυρηνική δύναμη, και ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη τουΣυμβουλίουΑσφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Η Γαλλία παίζει σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια ιστορία με τον πολιτισμό της, τη γλώσσα της και τις δημοκρατικές και κοσμικιστικές της αξίες. Η Γαλλία κατείχε, το 2012, την πέμπτη θέση παγκοσμίως στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν. Η οικονομία της, κεφαλαιοκρατικού τύπουμε αρκετά ισχυρή κρατική παρέμβαση. Είναι ένας από τους ηγέτες παγκοσμίως στους τομείς των τροφίμων, της αεροναυπηγικής, των αυτοκινήτων, των προϊόντων πολυτελείας, τουτουρισμού και των πυρηνικών. Με πληθυσμό 67 εκατομμύρια κατοίκους, η Γαλλία είναι μια ανεπτυγμένη χώρα με πολύ υψηλό δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών..
Γαλλία και Γερμανική Αυτοκρατορία · Γαλλία και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Γαλλοπρωσικός Πόλεμος
Ο Γαλλοπρωσικός πόλεμος (19 Ιουλίου1870 – 28 Ιανουαρίου1871) ήταν ένοπλη σύγκρουση της Δεύτερης Γαλλικής Αυτοκρατορίας υπό τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ΄ με τον σύνδεσμο γερμανικών κρατών υπό την ηγεσία της Πρωσίας.
Γαλλοπρωσικός Πόλεμος και Γερμανική Αυτοκρατορία · Γαλλοπρωσικός Πόλεμος και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Διαμάχη για την Αφρική
Η Διαμάχη για την Αφρική (επίσης γνωστή ως ο Αγώνας για την Αφρική ή ο Διαμελισμός της Αφρικής) ήταν η εισβολή, η κατοχή, ο εποικισμός και η προσάρτηση της Αφρικανικής ηπείρουαπό ευρωπαϊκές δυνάμεις κατά την περίοδο τουνέουιμπεριαλισμού μεταξύ 1881 και 1914.
Διαμάχη για την Αφρική και Γερμανική Αυτοκρατορία · Διαμάχη για την Αφρική και Συνέδριο του Βερολίνου ·
Η παραπάνω λίστα απαντά στις ακόλουθες ερωτήσεις
- Τι Γερμανική Αυτοκρατορία και Συνέδριο του Βερολίνου έχουν από κοινού
- Ποιες είναι οι ομοιότητες μεταξύ Γερμανική Αυτοκρατορία και Συνέδριο του Βερολίνου
Σύγκριση μεταξύ Γερμανική Αυτοκρατορία και Συνέδριο του Βερολίνου
Γερμανική Αυτοκρατορία έχει 232 σχέσεις, ενώ Συνέδριο του Βερολίνου έχει 82. Όπως έχουν κοινό 15, ο δείκτης Jaccard είναι 4.78% = 15 / (232 + 82).
Βιβλιογραφικές αναφορές
Αυτό το άρθρο δείχνει τη σχέση μεταξύ Γερμανική Αυτοκρατορία και Συνέδριο του Βερολίνου. Για να αποκτήσετε πρόσβαση σε κάθε άρθρο από το οποίο εξήχθη οι πληροφορίες, παρακαλώ επισκεφθείτε την ιστοσελίδα: