Γλώσσα Νάουατλ και Παπάγια

Συντομεύσεις: Διαφορές, Ομοιότητες, Jaccard Ομοιότητα Συντελεστής, Βιβλιογραφικές αναφορές.

Διαφορά μεταξύ Γλώσσα Νάουατλ και Παπάγια

Γλώσσα Νάουατλ vs. Παπάγια

Η Νάουατλ, (νάουατλ προφορά), ισπανικά: Nahuatl, Náhuatl, Mexicano, Nawatl· νάουατλ: Nāhuatlahtōlli (Ναουατλατόλλι), Mācēhuallahtōlli (Μασεουαλλατόλλι)· "η διαυγής γλώσσα") είναι ιθαγενής γλώσσα τουΜεξικού. Η νάουατλ είναι γνωστή επειδή ήταν η γλώσσα των Αζτέκων, οι οποίοι μιλούσαν τη γλώσσα πουείναι σήμερα γνωστή ως Κλασική γλώσσα Νάουατλ. Νάουατλ είναι ένα όνομα πουχρησιμοποιήθηκε για μερικά μέλη τουαζτεκικού ή νάουα κλάδουτης ουταζτεκικής γλωσσικής οικογένειας, πουείναι ιθαγενής στο κεντρικό Μεξικό. Με το "Νόμο για γλωσσικά δικαιώματα" αναγνωρίστηκε ως "εθνική γλώσσα" μαζί με 62 άλλες ιθαγενείς γλώσσες και την ισπανική, οι οποίες έχουν την ίδια "ισχύ" στο Μεξικό. Η νάουατλ είναι η ευρύτερα ομιλούμενη ιθαγενής γλώσσα στο Μεξικό ή στη Βόρεια Αμερική ως σύνολο. Όπως συμβαίνει και με τις περισσότερες άλλες ιθαγενείς γλώσσες τουΜεξικού, πολλοί ομιλητές της είναι δίγλωσσοι, μιλώντας επίσης την ισπανική σε επίπεδο ώστε να μπορούν να συνεννοηθούν. Στο παρελθόν πολλοί ομιλητές της νάουατλ έξω από την Κοιλάδα τουΜεξικού μιλούσαν επίσης κάποια άλλη ιθαγενή γλώσσα. Την εποχή της ισπανικής κατάκτησης, η γραφή των Αζτέκων χρησιμοποιούσε πικτογράμματα πουτα συμπλήρωνε με λίγα ιδεογράμματα. Οι Ισπανοί εισήγαγαν το λατινικό αλφάβητο το οποίο χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα, όταν οι Ισπανοί προσάρμοσαν τη νάουατλ στο λατινικό αλφάβητο, χρησιμοποίησαν φυσικά τις συνήθειες της ισπανικής Χιλιάδες χειρόγραφα των Αζτέκων κάηκαν από τους Ισπανούς. Η Νάουατλ έχει πάντα τον τονισμό στην προτελευταία συλλαβή της λέξης, και γι' αυτό ο τονισμός δεν γράφεται στην Νάουατλ, αλλά στα Νάουατλ ονόματα γραμμένα στα ισπανικά ο τονισμός γράφεται πάντα σύμφωνα με τους ισπανικούς ορθογραφικούς κανόνες, π.χ.. Η παπάγια (papaya, από τη γλώσσα των Καραΐβων μέσω της ισπανικής, είναι ο καρπός τουφυτού Carica papaya, τουγένους Καρική (Carica). Αποτελεί ιθαγενές φυτό των τροπικών χωρών της Αμερικής. Καλλιεργούνταν στο Μεξικό πολλούς αιώνες πριν την έλευση των κλασικών μεσοαμερικανικών πολιτισμών. Μερικές φορές καλείται και «δεντροπέπονο» ή "pawpaw", ωστόσο το νοτιοαμερικάνικο pawpaw αποτελεί ένα διαφορετικό είδος, τουγένους Asimina. Πρόκειται για φυτό πουμοιάζει με δένδρο. Ο βλαστός τουφτάνει σε ύψος τα 5-10 μ. και τα φύλλα τουπεριορίζονται στην κορυφή τουκορμού και είναι διατεταγμένα σε σπείρες. Τα φύλλα είναι μεγάλα και η διάμετρός τους κυμαίνεται από 50-70 εκατοστά. Ο καρπός είναι ώριμος όταν μαλακώσει (όπως το ώριμο αβοκάντο ή και πιο μαλακός) και η φλούδα τουέχει χρώμα ώχρας προς πορτοκαλί. Η γεύση τουφρούτουπροσιδιάζει σε εκείνη τουλωτού και τουπεπονιού. Κύριος εχθρός τουείναι ένα είδος μύγας, με την ονομασία "Papaya Fruit Fly". To έντομο αυτό μοιάζει με σφήκα και γεννά τα αυγά τουστο νεαρό φυτό. Είναι το πρώτο οπωροφόρο δέντρο τουοποίουτο γονιδίωμα αποκρυπτογραφήθηκε.