Μεγάλη Σερβία και Τσέτνικ

Συντομεύσεις: Διαφορές, Ομοιότητες, Jaccard Ομοιότητα Συντελεστής, Βιβλιογραφικές αναφορές.

Διαφορά μεταξύ Μεγάλη Σερβία και Τσέτνικ

Μεγάλη Σερβία vs. Τσέτνικ

Τα υποθετικά σύνορα της Μεγάλης Σερβίας κατά τον Βόισλαβ Σέσελι, όπως ορίζονται από το υποθετικό σύνορο Βιροβίτιτσα-Κάρλοβατς-Κάρλομπαγκ στα δυτικά. Ο όρος Μεγάλη Σερβία (Σερβικά: Велика Србија, Velika Srbija, μεταγραφή στο ελληνικό: Βελίκα Σρμπίγια) ισχύει για τη σερβική εθνικιστική και αλυτρωτική ιδεολογία πουπεριγράφει τη δημιουργία ενός Σερβικού κράτους πουθα ενσωματώνει όλες τις περιοχές της παραδοσιακής σημασίας για το σερβικό έθνος και περιφέρειες εκτός της Σερβίας πουκατοικούνται κυρίως από Σέρβους. Τα Αποσπάσματα των Τσέτνικ τουΓιουγκοσλαβικού Στρατού, επίσης γνωστά ως Γιουγκοσλαβικός Στρατός στην Πατρίδα ή Κίνημα της Ράβνα Γκόρα, κοινώς γνωστά ως Τσέτνικ (σερβοκροατικά: Četnici, Четници, σλοβενικά: Četniki), ήταν ένα Γιουγκοσλαβικό βασιλικό και Σερβικό εθνικιστικό κίνημα στη Γιουγκοσλαβία με επικεφαλής τον Ντράζα Μιχαήλοβιτς, πουήταν κατά τουΆξονα στους μακροπρόθεσμους στόχους τουκαι ενεπλάκη σε περιθωριακές αντιστασιακές δραστηριότητες για περιορισμένες περιόδους. Ενεπλάκη επίσης σε τακτική ή επιλεκτική συνεργασία με τις δυνάμεις κατοχής σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια τουπολέμου. Οι Τσέτνικ τουΜιχαήλοβιτς δεν ήταν ομοιογενές κίνημα. Υιοθέτησαν μια πολιτική συνεργασίας σε σχέση με τον Άξονα και συνεργάστηκαν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό καθιερώνοντας ένα modus vivendi ή λειτουργώντας ως «νομιμοποιημένες» βοηθητικές δυνάμεις υπό τον έλεγχο τουΆξονα. Με την πάροδο τουχρόνουκαι σε διάφορα μέρη της χώρας, το κίνημα των Τσέτνικ επεκτάθηκε σταδιακά σε συμφωνίες συνεργασίας: πρώτα με τις δυνάμεις Νέντιτς στην Περιοχή της Στρατιωτικής Διοίκησης της Σερβίας, στη συνέχεια με τους Ιταλούς στην κατεχόμενη Δαλματία και το Μαυροβούνιο, με μερικές από τις δυνάμεις των Ούστασε στη βόρεια Βοσνία και, μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, και με τους Γερμανούς άμεσα. Οι Τσέτνικ συμμετείχαν στην εξέγερση εναντίον των κατακτητών τουΆξονα καθ 'όλη τη διάρκεια του1941. Μετά την επιτυχία της Μάχης της Λόζνιτσα, οι Τσέτνικ τουΜιχαήλοβιτς απελευθέρωσαν την πρώτη πόλη στην Ευρώπη από τον έλεγχο τουΆξονα. Μετά από αυτό οι Γερμανοί κατακτητές θέσπισαν τη συνταγή τουΑδόλφουΧίτλερ για την καταστολή της αντιναζιστικής αντίστασης στην Ανατολική Ευρώπη, την αναλογία 100 ομήρων πουεκτελούντο για κάθε Γερμανό στρατιώτη πουσκοτωνόταν και 50 εκτελέσεων για όσους τραυματίζονταν. Τον Οκτώβριο του1941 Γερμανοί στρατιώτες πραγματοποίησαν δύο μαζικές δολοφονικές επιχειρήσεις εναντίον Σέρβων αμάχων στο Κράλιεβο και στο Κραγκούγιεβατς, με συνολικό αριθμό των νεκρών πάνω από 4.500 πολίτες, πείθοντας τον ηγέτη των Τσέτνικ Ντράζα Μιχαήλοβιτς ότι η δολοφονία Γερμανών στρατιωτών θα οδηγούσε μόνο σε περαιτέρω περιττούς θανάτους δεκάδων χιλιάδων Σέρβων. Έτσι αποφάσισε να απολιμακώσει τις επιθέσεις των ανταρτών τουκαι να περιμένει μια απόβαση των συμμάχων στα Βαλκάνια. Ενώ η συνεργασία των Τσέτνικ έφθασε σε «εκτεταμένα και συστηματικά» επίπεδα, οι ίδιοι αναφέρονταν στην πολιτική συνεργασίας τους ως «χρήση τουεχθρού». Η καθηγήτρια Σαμπρίνα Ράμετ, ιστορικός, παρατήρησε ότι «τόσο το πολιτικό πρόγραμμα των Τσέτνικ όσο και η έκταση της συνεργασίας έχουν πλήρως και εκτεταμένα τεκμηριωθεί, για να μπορούν να βρεθούν ακόμα άνθρωποι πουνα πιστεύουν ότι οι Τσέτνικ έκαναν κάτι άλλο εκτός από την προσπάθεια να υλοποιήσουν ένα όραμα για ένα εθνοτικά ομοιογενές Μεγάλο Σερβικό κράτος, πουσχεδίαζαν να προωθήσουν, βραχυπρόθεσμα, με μια πολιτική συνεργασίας με τις δυνάμεις τουΆξονα.» Οι Τσέτνικ συμμετείχαν στις τρομοκρατικές και αντιτρομοκρατικές ενέργειες πουαναπτύχθηκαν στη Γιουγκοσλαβία κατά τη διάρκεια τουΒ΄ ΠαγκοσμίουΠολέμου. Χρησιμοποίησαν τρομοκρατικές τακτικές εναντίον Κροατών σε περιοχές όπουήταν αναμεμειγμένοι Σέρβοι και Κροάτες, εναντίον τουΜουσουλμανικού πληθυσμού στη Βοσνία, την Ερζεγοβίνη και το Σαντζάκ και εναντίον των υπό τους Κομμουνιστές Γιουγκοσλάβων Παρτιζάνων και των υποστηρικτών τους σε όλες τις περιοχές. Αυτές οι τακτικές περιελάμβαναν δολοφονία αμάχων, πυρπόληση χωριών, καταστροφή περιουσιών και επιδείνωναν τις υφιστάμενες εθνοτικές εντάσεις μεταξύ Κροατών και Σέρβων. Η χρήση τρομοκρατικών τακτικών κατά των Κροατών και των Μουσουλμάνων Βοσνίων ήταν μια απάντηση στις επιθέσεις εναντίον των Σέρβων, αλλά είχαν και κίνητρο την παραδοσιακή εχθρότητα και την πολιτική ότι οι περιοχές πουπροορίζονταν να ανήκουν στη Μεγάλη Σερβία έπρεπε να εκκαθαρισθούν από μη Σέρβους σύμφωνα με οδηγία τουΜιχαήλοβιτς της 20ής Δεκεμβρίου1941. Η τρομοκρατία εναντίον των Κομμουνιστών Παρτιζάνων και των υποστηρικτών τους είχε ιδεολογικά κίνητρα. Όσον αφορά τα κίνητρα των Τσέτνικ για συνεργασία, ο Ντέιβιντ Μπρους Μακντλονααλντ αναφέρει ότι «είναι πολύ παραπλανητικό το γεγονός ότι οι Τσέτνικ σε όλη τη διάρκεια τουπολέμουσυνεργάζονταν με τους Γερμανούς και τους Ιταλούς για να πραγματοποιήσουν γενοκτονία Κροατών και Μουσουλμάνων». Ο αρχηγός των Τσέτνικ Ντράζα Μιχαήλοβιτς συνελήφθη στην Ανατολική Βοσνία και στις 17 Ιουλίουτου1946 εκτελέστηκε, αφού πρώτα δικάστηκε για εγκλήματα πολέμουκαι συνεργασία με τις δυνάμεις κατοχής. Η δίκη είχε αρχίσει στις 10 Ιουλίουτου1946. Η δίκη έγινε από δικαστήριο των κομμουνιστικών αρχών της μεταπολεμικής Γιουγκοσλαβίας τουΣτρατάρχη Τίτο. Το όνομα «Τσέτνικ» («Τσέτες», στα ελληνικά) χρησιμοποιήθηκε επίσης από ορισμένες ομάδες ανταρτών ενεργές σε πολέμους στα Βαλκάνια πριν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και από κάποιες σερβικές εθνικιστικές παραστρατιωτικές οργανώσεις σχετικές με το κίνημα κατά τη διάρκεια των πρόσφατων Γιουγκοσλαβικών πολέμων.

Μαυροβούνιο

Το Μαυροβούνιο (μαυροβουνιακά: Црна Гора / Crna Gora) είναι χώρα στη νοτιοανατολική Ευρώπη, όπουαποτελεί ανεξάρτητο κράτος από το 2006, με πληθυσμό 617.683 κατοίκους σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2021.

Μαυροβούνιο και Μεγάλη Σερβία · Μαυροβούνιο και Τσέτνικ · Δείτε περισσότερα »