Οίκος της Σαβοΐας και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας

Συντομεύσεις: Διαφορές, Ομοιότητες, Jaccard Ομοιότητα Συντελεστής, Βιβλιογραφικές αναφορές.

Διαφορά μεταξύ Οίκος της Σαβοΐας και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας

Οίκος της Σαβοΐας vs. Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας

Θυρεός τουΟίκουτης Σαβοΐας Ο Οίκος της Σαβοΐας (Casa Savoia) είναι μία από τις παλαιότερες βασιλικές οικογένειες στον κόσμο, έχοντας ιδρυθεί το 1003 στην ιστορική περιοχή της Σαβοΐας. Ο Θωμάς (ιταλ. Tommaso, 6 Φεβρουαρίου1854 - 15 Απριλίου1931) από τον Οίκο της Σαβοΐας ήταν 2ος δούκας της Γένουας (1855-1931).

Κάρολος Αλβέρτος της Σαρδηνίας

Ο Κάρολος Αλβέρτος Α΄ (Carlo Alberto di Savoia, 2 Οκτωβρίου1798 - 28 Ιουλίου1849) ήταν Βασιλιάς της Σαρδηνίας και Δούκας της Σαβοΐας (1831 - 1849).

Κάρολος Αλβέρτος της Σαρδηνίας και Οίκος της Σαβοΐας · Κάρολος Αλβέρτος της Σαρδηνίας και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας · Δείτε περισσότερα »

Κάρολος Εμμανουήλ της Σαβοΐας-Καρινιάν

Ο Κάρολος Εμμανουήλ (Carlo Emanuele di Savoia-Carignano, 24 Οκτωβρίου1770 – 16 Αυγούστου1800) από τον Οίκο της Σαβοΐας ήταν πρίγκιπας τουΚαρινιάνο (1780 - 1800).

Κάρολος Εμμανουήλ της Σαβοΐας-Καρινιάν και Οίκος της Σαβοΐας · Κάρολος Εμμανουήλ της Σαβοΐας-Καρινιάν και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας · Δείτε περισσότερα »

Ουμβέρτος Α΄ της Ιταλίας

Ο Ουμβέρτος Α΄ της Ιταλίας (ιταλ. Umberto I di Savoia, 14 Μαρτίου1844 – 29 Ιουλίου1900) ήταν ο δεύτερος βασιλιάς της Ιταλίας (9 Ιανουαρίου1878 - 29 Ιουλίου1900).

Ουμβέρτος Α΄ της Ιταλίας και Οίκος της Σαβοΐας · Ουμβέρτος Α΄ της Ιταλίας και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας · Δείτε περισσότερα »

Τορίνο

Το Τορίνο ή Τουρίνο (ιταλικά: Torino, λατινικά: Augusta Taurinorum) είναι πόλη της Ιταλίας, πρωτεύουσα τουΠεδεμόντιουκαι της ομώνυμης επαρχίας, με πληθυσμό της ευρύτερης μητροπολιτικής περιοχής περίπου1.700.000 κατοίκους.

Οίκος της Σαβοΐας και Τορίνο · Τορίνο και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας · Δείτε περισσότερα »

Φιλιβέρτος της Σαβοΐας-Γένοβας

Ο Φιλιβέρτος (ιταλ. Filiberto, 10 Μαρτίου1895 - 7 Σεπτεμβρίου1990) από τον Οίκο της Σαβοΐας ήταν 4ος δούκας της Γένουας.

Οίκος της Σαβοΐας και Φιλιβέρτος της Σαβοΐας-Γένοβας · Φιλιβέρτος της Σαβοΐας-Γένοβας και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας · Δείτε περισσότερα »

Φερδινάνδος της Σαβοΐας-Γένοβας (1822-1855)

Ο Φερδινάνδος της Σαβοΐας-Γένοβας (Ferdinando di Savoia-Genova, 15 Νοεμβρίου1822 - 10 Φεβρουαρίου1855) ήταν ο ιδρυτής τουκλάδουτης Γένουας τουΟίκουτης Σαβοΐας.

Οίκος της Σαβοΐας και Φερδινάνδος της Σαβοΐας-Γένοβας (1822-1855) · Φερδινάνδος της Σαβοΐας-Γένοβας (1822-1855) και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας · Δείτε περισσότερα »

Αδαλβέρτος της Σαβοΐας-Γένοβας

Ο Αδαλβέρτος (Adalberto Luitpoldo Elena Giuseppe Maria, Αλιέ, Τορίνο 19 Μαρτίου1898 - Τορίνο 15 Δεκεμβρίου1982) ήταν Ιταλός πρίγκιπας και στρατιωτικός, γόνος τουβασιλικού Οίκουτης Σαβοΐας, από τον κλάδο της Σαβοΐας-Γένουας.

Αδαλβέρτος της Σαβοΐας-Γένοβας και Οίκος της Σαβοΐας · Αδαλβέρτος της Σαβοΐας-Γένοβας και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας · Δείτε περισσότερα »

Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, επίσης γνωστός ως Α' ΠΠ, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ή ο Μεγάλος Πόλεμος (αγγλ. the Great War, γαλλ. Grande Guerre), όπως λεγόταν πριν το ξέσπασμα τουΔεύτερουΠολέμου, ήταν η πρώτη γενικευμένη παγκόσμια σύγκρουση του20ουαιώνα πουδιήρκεσε από τις 28 Ιουλίου1914 ως τις 11 Νοεμβρίου1918. Στην ουσία ήταν μία μεγάλη ενδοευρωπαϊκή διένεξη με τα κύρια μέτωπα στη Γηραιά Ήπειρο, η επέκτασή της ωστόσο και στην περιφέρεια, με ενεργό συμμετοχή αποικιακών στρατευμάτων και με την εμπλοκή ακόμα και των ΗΠΑ, της προσέδωσαν τελικά την έννοια τουπαγκοσμίουπολέμου. Μια από τις πιο πολύνεκρες συρράξεις στην ιστορία, υπολογίζεται ότι περίπου10 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη μάχη, ενώ άλλα 10 εκατομμύρια άμαχοι πολίτες πέθαναν από την κατοχή, τους βομβαρδισμούς, την πείνα, τις κακουχίες και τις ασθένειες. Οι ακρότητες και οι γενοκτονίες πουτελέστηκαν από τους Οθωμανούς και η Ισπανική γρίπη του1918 πουμεταδόθηκε κατά τις μετακινήσεις των μαχόμενων, προκάλεσαν πολλά επιπλέον εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως. Το 1914, οι Μεγάλες Δυνάμεις ήταν χωρισμένες σε δύο αντιμαχόμενες συμμαχίες, τις Ενωμένες Δυνάμεις, καλούμενες και Δυνάμεις της Αντάντ πουαποτελούνταν από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Ρωσία, και τις Κεντρικές Δυνάμεις καλούμενες και Τριπλή Συμμαχία πουαποτελούνταν από τη Γερμανία, την Αυστροουγγαρία και την Ιταλία. Οι εντάσεις στα Βαλκάνια κορυφώθηκαν στις 28 Ιουνίουτου1914 μετά τη δολοφονία τουαρχιδούκα Φραγκίσκου-Φερδινάνδου(Φραντς Φέρντιναντ), τουΑυστροουγγρικού κληρονόμου, από τον Σερβοβόσνιο Γκαβρίλο Πρίντσιπ. Η Αυστροουγγαρία κατηγόρησε τη Σερβία και οι αλληλένδετες συμμαχίες ενέπλεξαν τις δυνάμεις σε μια σειρά από διπλωματικές ανταλλαγές, γνωστές και ως "Κρίση τουΙουλίου". Στις 28 Ιουλίου, η Αυστροουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο στη Σερβία. Η Ρωσία υπερασπίστηκε τη Σερβία και στις 4 Αυγούστου, η σύγκρουση είχε επεκταθεί για να συμπεριλάβει τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Βρετανία, μαζί με τις αντίστοιχες αποικιακές αυτοκρατορίες τους. Τον Νοέμβριο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Γερμανία και η Αυστρία σχημάτισαν τις Κεντρικές δυνάμεις, ενώ τον Απρίλιο του1915 η Ιταλία προσχώρησε στις Συμμαχικές Δυνάμεις της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Σερβίας. Αντιμετωπίζοντας έναν πόλεμο σε δύο μέτωπα, η γερμανική στρατηγική το 1914 βασίστηκε σε ένα θεωρητικό σενάριο πουείχε εκπονήσει ο κόμης Άλφρεντ φον Σλίφεν το 1905, όπουο γερμανικός στρατός θα νικούσε αρχικά τη Γαλλία στα δυτικά και έπειτα θα μετατόπιζε τις δυνάμεις τουπρος την ανατολή για να χτυπήσει τη Ρωσία, ένα σχέδιο πουόμως είχε ήδη ξεπεραστεί. Το σχέδιο απέτυχε όταν η προέλασή τους στη Γαλλία σταμάτησε στον ποταμό Μάρνη. Μέχρι το τέλος του1914, οι δύο πλευρές αντιμετώπιζαν η μία την άλλη κατά μήκος τουΔυτικού Μετώπου, μια συνεχόμενη σειρά χαρακωμάτων πουεκτεινόταν από τη Μάγχη έως την Ελβετία, έχοντας αλλάξει ελάχιστα έως το 1917. Αντίθετα, το Ανατολικό Μέτωπο ήταν πολύ πιο ρευστό, με την Αυστροουγγαρία και τη Ρωσία να κερδίζουν και στη συνέχεια να χάνουν μεγάλες εκτάσεις εδάφους. Άλλα σημαντικά θέατρα πολέμουπεριλάμβαναν τη Μέση Ανατολή, το Μέτωπο των Άλπεων και τα Βαλκάνια, φέρνοντας τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ελλάδα στον Πόλεμο. Οι ελλείψεις πουπροκλήθηκαν από το ναυτικό αποκλεισμό των Συμμάχων οδήγησαν τη Γερμανία στο να ξεκινήσει έναν ανελέητο υποβρυχιακό πόλεμο στις αρχές του1917, φέρνοντας τις προηγουμένως ουδέτερες ΗΠΑ στον πόλεμο, στις 6 Απριλίου1917. Στη Ρωσία, οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν την εξουσία στην Οκτωβριανή Επανάσταση του1917 και έκαναν ειρήνη με τη Συνθήκη τουΜπρεστ-Λιτόφσκ στις 3 Μαρτίουτου1918, απελευθερώνοντας μεγάλο αριθμό γερμανικών στρατευμάτων και προσδίδοντας πάνω από 150.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκτασης της πρώην Ρωσικής Αυτοκρατορίας στη Γερμανική και Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία. Με τη νίκη τους στο Δυτικό Μέτωπο, το Γερμανικό Γενικό Επιτελείο ήλπιζε να κερδίσει μια αποφασιστική νίκη προτού οι αμερικανικές ενισχύσεις μπορούσαν να επηρεάσουν το πόλεμο και έτσι ξεκίνησε η εαρινή γερμανική επίθεση με το κωδικό όνομα "Μιχαήλ" στις 21 Μαρτίουτου1918. Παρά την αρχική τους επιτυχία, σύντομα η προέλαση σταμάτησε κοντά στο παλιό πεδίο μάχης τουΣομμ, ανατολικά της Αμιένης, όπουοι Σύμμαχοι κατάφεραν να συγκρατήσουν τους Γερμανούς. Στις 8 Αυγούστου, οι Σύμμαχοι ξεκίνησαν μια σειρά μαζικών επιθέσεων, γνωστή και ως Επίθεση των Εκατό Ημερών, και παρόλο πουο γερμανικός στρατός συνέχισε να πολεμά σκληρά, δεν μπορούσε πλέον να σταματήσει την προέλασή τους. Οι Κεντρικές Δυνάμεις άρχισαν να καταρρέουν. Η Βουλγαρία υπέγραψε ανακωχή στις 29 Σεπτεμβρίου, ακολουθούμενη από τους Οθωμανούς στις 31 Οκτωβρίουκαι στη συνέχεια την Αυστροουγγαρία στις 3 Νοεμβρίου. Η Γερμανία βρέθηκε απομονωμένη, αντιμέτωπη με την εσωτερική επανάσταση πουείχε ξεσπάσει και έναν στρατό στα πρόθυρα της ανταρσίας. Ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας παραιτήθηκε από το θρόνο στις 9 Νοεμβρίουκαι η νέα γερμανική κυβέρνηση υπέγραψε την ανακωχή της 11ης Νοεμβρίου1918, φέρνοντας το τέλος των μαχών. Η Σύνοδος της Ειρήνης τουΠαρισιού το 1919 επέβαλε διάφορες διευθετήσεις στις ηττημένες δυνάμεις, με πιο γνωστή αυτή της Συνθήκης των Βερσαλλιών πουαφορούσε τη Γερμανία. Άλλες ήταν η Συνθήκη τουΣεν Ζερμέν για την Αυστρία, η Συνθήκη τουΝεϊγύ για τη Βουλγαρία, η Συνθήκη τουΤριανόν για την Ουγγαρία και η Συνθήκη των Σεβρών για την Τουρκία και την Ελλάδα. Η διάλυση της Ρωσικής, της Γερμανικής, της Οθωμανικής και της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας οδήγησε σε πολυάριθμες εξεγέρσεις και στη δημιουργία ανεξάρτητων κρατών, συμπεριλαμβανομένων της Πολωνίας, της Τσεχοσλοβακίας και της Γιουγκοσλαβίας. Για λόγους πουακόμα συζητούνται, η αποτυχία διαχείρισης της αστάθειας πουπροέκυψε από αυτή την αναταραχή κατά τη διάρκεια της περιόδουτουΜεσοπολέμουέληξε με το ξέσπασμα τουΒ' ΠαγκοσμίουΠολέμουτο 1939. Σε αρχική φάση, δημιουργήθηκε η Κοινωνία των Εθνών.

Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Οίκος της Σαβοΐας · Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας · Δείτε περισσότερα »

Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄

Ο Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ (ιταλ. Vittorio Emanuele II, 14 Μαρτίου1820 - 9 Ιανουαρίου1878) ήταν βασιλιάς τουΠεδεμοντίου, Δούκας της Σαβοΐας και Βασιλιάς της Σαρδηνίας (1849 - 1861).

Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ και Οίκος της Σαβοΐας · Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας · Δείτε περισσότερα »

Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ της Ιταλίας

Ο Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ (ιταλ. Vittorio Emanuele III di Savoia, 11 Νοεμβρίου1869 – 28 Δεκεμβρίου1947) ήταν γιος τουΟυμβέρτουΑ΄ της Ιταλίας και της Μαργαρίτας της Σαβοΐας.

Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ της Ιταλίας και Οίκος της Σαβοΐας · Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ της Ιταλίας και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας · Δείτε περισσότερα »

Βασίλειο της Ιταλίας

Το Βασίλειο της Ιταλίας (ιταλικά:Regno d'Italia) ήταν ένα κράτος πουιδρύθηκε το 1861 όταν ο βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ της Σαρδηνίας ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Ιταλίας.

Βασίλειο της Ιταλίας και Οίκος της Σαβοΐας · Βασίλειο της Ιταλίας και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας · Δείτε περισσότερα »

Ευγένιος της Σαβοΐας-Γένοβας

Ο Ευγένιος, ιταλ.

Ευγένιος της Σαβοΐας-Γένοβας και Οίκος της Σαβοΐας · Ευγένιος της Σαβοΐας-Γένοβας και Θωμάς της Σαβοΐας-Γένοβας · Δείτε περισσότερα »