Οίκος των Καραγεώργεβιτς και Πέτρος Α΄ της Σερβίας

Συντομεύσεις: Διαφορές, Ομοιότητες, Jaccard Ομοιότητα Συντελεστής, Βιβλιογραφικές αναφορές.

Διαφορά μεταξύ Οίκος των Καραγεώργεβιτς και Πέτρος Α΄ της Σερβίας

Οίκος των Καραγεώργεβιτς vs. Πέτρος Α΄ της Σερβίας

Οι Καραγιώργεβιτς (σερβικά: Карађорђевићи) είναι ένας σερβικός δυναστικός Οίκος, πουιδρύθηκε από τον Καραγιώργη Πέτροβιτς, το Βέλικι Βοζντ («Μεγάλο ηγέτη») της Σερβίας στις αρχές της δεκαετίας του1800 κατά την Πρώτη Σερβική Εξέγερση. Ο Πέτρος Α' ή Πέτρος Α' Καραγιώργεβιτς (Петар I Карађорђевић, 11 Ιουλίου1844 - 16 Αυγούστου1921) βασίλεψε ως τελευταίος Βασιλιάς της Σερβίας (1903-1918) και ως πρώτος Βασιλιάς Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων). Δεδομένουότι ήταν βασιλιάς της Σερβίας μια περίοδο μεγάλων στρατιωτικών επιτυχιών της χώρας, μνημονευόταν από τον Σερβικό λαό ως Βασιλιάς Πέτρος ο Απελευθερωτής και ήταν επίσης γνωστός ως Γέρος Βασιλιάς. Ο Πέτρος ήταν εγγονός τουΚαραγιώργη και τρίτος γιος της Πέρσιντα Νενάντοβιτς και τουΠρίγκιπα ΑλέξανδρουΚαραγεώργεβιτς, πουαναγκάστηκε να παραιτηθεί. Ο Πέτρος έζησε με την οικογένειά τουστην εξορία. Πολέμησε με τη Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων στον Γαλλοπρωσικό Πόλεμο. Συμμετείχε ως εθελοντής με το ψευδώνυμο Πέτερ Μρκόνιτς στην Εξέγερση της Ερζεγοβίνης (1875-77) εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Παντρεύτηκε την Πριγκίπισσα Ζόρκα τουΜαυροβουνίου, κόρη τουΒασιλιά Νικολάου, το 1883 και απέκτησαν πέντε παιδιά, συμπεριλαμβανομένουτουΠρίγκιπα Αλέξανδρου. Μετά τον θάνατο τουπατέρα τουτο 1885 ο Πέτρος έγινε ο επικεφαλής της δυναστείας των Καραγεώργεβιτς. Μετά από ένα στρατιωτικό πραξικόπημα και τη δολοφονία τουΒασιλιά ΑλεξάνδρουΑ΄ Ομπρένοβιτς το 1903, ο Πέτρος έγινε Βασιλιάς της Σερβίας. Ο Πέτρος Καραγιώργεβιτς αναλαμβάνοντας επέδειξε ιδιαίτερη δυναμική στα τότε δρώμενα στη Βαλκανική. Άρχισε μια σειρά διπλωματικών προσεγγίσεων και Συμφωνιών κυρίως κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ανεξάρτητα αυτών εισήγαγε στη χώρα τουπλείστες εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις θέτοντας και τα θεμέλια ενός εξοπλιστικού προγράμματος παραγωγής όπλων. Ως βασιλιάς, υποστήριξε μια συνταγματική οργάνωση για τη χώρα και ήταν ονομαστός για τις φιλελεύθερες πολιτικές του. Ο Βασιλιάς Πέτρος ήταν ο ανώτατος διοικητής τουσερβικού στρατού κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Λόγω της ηλικίας τουστις 24 Ιουνίου1914, ανακήρυξε τον γιο τουΑλέξανδρο, διάδοχο τουθρόνου, ως αντιβασιλέα. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο ίδιος και ο στρατός τουυποχώρησαν στην Αλβανία.

Καραγιώργης Πέτροβιτς

Ο Τζόρτζε Πέτροβιτς ΤΑΑ (σερβικά: Ђорђе Петровић), γνωστότερος στην Ελλάδα ως Καραγιώργης (της) Σερβίας αλλά και Μαύρος Γεώργιος ή Καραγιώργης (σερβικά: Карађорђе, 16 Νοεμβρίου(παλαιό ημρλγ. 3 Νοεμβρίου) 1768 - 26 Ιουλίου(παλαιό ημρλγ. 14 Ιουλίου) 1817, ήταν Σέρβος επαναστάτης ηγέτης πουπολέμησε για την ανεξαρτησία της χώρας τουαπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά την Πρώτη Σερβική Εξέγερση του1804-1813, ο πρώτος κληρονομικός ηγέτης, Οσποδάρος της Σερβίας και ιδρυτής της δυναστείας Καραγιώργη.

Καραγιώργης Πέτροβιτς και Οίκος των Καραγεώργεβιτς · Καραγιώργης Πέτροβιτς και Πέτρος Α΄ της Σερβίας · Δείτε περισσότερα »

Οίκος των Ομπρένοβιτς

Ο Οίκος των Ομπρένοβιτς, σερβικά Обрeновић (πληθ. Ομπρενόβιτσι) είναι ένας βασιλικός Οίκος της Σερβίας, πουκυβέρνησε το διάστημα 1815-1842 και 1858-1903.

Οίκος των Καραγεώργεβιτς και Οίκος των Ομπρένοβιτς · Οίκος των Ομπρένοβιτς και Πέτρος Α΄ της Σερβίας · Δείτε περισσότερα »

Νικόλαος Α΄ του Μαυροβουνίου

Ο Νικόλαος Α΄ (σερβικά: Никола I Петровић-Његош, 19 Οκτωβρίου1841 - 1 Μαρτίου1921) από τον Οίκο των Πέτροβιτς-Νιέγκος ήταν πρίγκιπας (1860-1910) και μετά βασιλιάς (1910-1918) τουΜαυροβουνίου.

Νικόλαος Α΄ του Μαυροβουνίου και Οίκος των Καραγεώργεβιτς · Νικόλαος Α΄ του Μαυροβουνίου και Πέτρος Α΄ της Σερβίας · Δείτε περισσότερα »

Πρώτη Σερβική εξέγερση

#ΑΝΑΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ Πρώτη Σερβική Εξέγερση.

Οίκος των Καραγεώργεβιτς και Πρώτη Σερβική εξέγερση · Πρώτη Σερβική εξέγερση και Πέτρος Α΄ της Σερβίας · Δείτε περισσότερα »

Πρίγκιπας Γεώργιος της Σερβίας

Ο πρίγκιπας Γεώργιος, διάδοχος τουθρόνουτης Σερβίας, ήταν ο μεγαλύτερος γιος τουβασιλιά ΠέτρουΑ΄ της Σερβίας και της βασίλισσας Λιούμπιτσα (Ζόρκα), κόρης τουΜαυροβούνιουβασιλιά ΝικολάουΑ΄.

Οίκος των Καραγεώργεβιτς και Πρίγκιπας Γεώργιος της Σερβίας · Πρίγκιπας Γεώργιος της Σερβίας και Πέτρος Α΄ της Σερβίας · Δείτε περισσότερα »

Παύλος της Γιουγκοσλαβίας

Ο πρίγκιπας Παύλος της Γιουγκοσλαβίας (Павле Карађорђевић, 27 Απριλίου1893 - 14 Σεπτεμβρίου1976), γνωστός και ως Παύλος Καραγεώργεβιτς, ήταν αντιβασιλέας της Γιουγκοσλαβίας από τις 9 Οκτωβρίου1934 μέχρι τις 27 Μαρτίου1941, κατά τη διάρκεια της ανήλικης βασιλείας τουβασιλιά ΠέτρουΒ΄.

Οίκος των Καραγεώργεβιτς και Παύλος της Γιουγκοσλαβίας · Παύλος της Γιουγκοσλαβίας και Πέτρος Α΄ της Σερβίας · Δείτε περισσότερα »

Ρωσική Αυτοκρατορία

Ρωσική Αυτοκρατορία (ρωσικά: Российская империя) είναι η επίσημη ονομασία τουΡωσικού κράτους από το 1721 (πολιτειακή μεταρρύθμιση τουΠέτρου) έως το 1917 (Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση).

Οίκος των Καραγεώργεβιτς και Ρωσική Αυτοκρατορία · Πέτρος Α΄ της Σερβίας και Ρωσική Αυτοκρατορία · Δείτε περισσότερα »

Σέρβοι

Σέρβοι. Οι Σέρβοι είναι Νοτιοσλαβικό έθνος και εθνοτική ομάδα στα Βαλκάνια.

Οίκος των Καραγεώργεβιτς και Σέρβοι · Πέτρος Α΄ της Σερβίας και Σέρβοι · Δείτε περισσότερα »

Τσέτινιε

Το Τσέτινιε, στα ελληνικά Κετίγνη, (μαυροβουνιακά: Cetinje, Цетиње) είναι μία πόλη τουνότιουΜαυροβουνίου.

Οίκος των Καραγεώργεβιτς και Τσέτινιε · Πέτρος Α΄ της Σερβίας και Τσέτινιε · Δείτε περισσότερα »

Μίλος Ομπρένοβιτς

Ο Μίλος Ομπρένοβιτς ή Μίλος Οβρένοβιτς (1780 - 1860), ήταν Σέρβος επαναστάτης, Χριστιανός ορθόδοξος κατά το θρήσκευμα, Πρίγκιπας, ιδρυτής και Ηγεμόνας της νεότερης Σερβίας (1817-39, 1858-60), καθώς και της ομώνυμης βασιλικής δυναστείας της Σερβίας.

Μίλος Ομπρένοβιτς και Οίκος των Καραγεώργεβιτς · Μίλος Ομπρένοβιτς και Πέτρος Α΄ της Σερβίας · Δείτε περισσότερα »

Αλέξανδρος Καραγεώργεβιτς της Σερβίας

Ο Αλέξανδρος, σερβικά Александар (11 Οκτωβρίου1806 - 3 Μαΐου1885) από τον Οίκο των Καραγεώργεβιτς ήταν πρίγκιπας της Σερβίας (1842-1858).

Αλέξανδρος Καραγεώργεβιτς της Σερβίας και Οίκος των Καραγεώργεβιτς · Αλέξανδρος Καραγεώργεβιτς της Σερβίας και Πέτρος Α΄ της Σερβίας · Δείτε περισσότερα »

Αλέξανδρος Α΄ της Σερβίας

Ο Aλέξανδρος Α' Ομπρένοβιτς (κυριλλικά: Александар Обреновић, 14 Αυγούστου1876 – 11 Ιουνίου1903) ήταν βασιλιάς της Σερβίας από το 1889 έως το 1903, όταν αυτός και η σύζυγός τουΝτράγκα Μασίν δολοφονήθηκαν από μια ομάδα αξιωματικών τουΣτρατού με αρχηγό τον Ντράγκουτιν Ντιμιτρίεβιτς.

Αλέξανδρος Α΄ της Σερβίας και Οίκος των Καραγεώργεβιτς · Αλέξανδρος Α΄ της Σερβίας και Πέτρος Α΄ της Σερβίας · Δείτε περισσότερα »

Αλέξανδρος Α΄ της Γιουγκοσλαβίας

Ο Αλέξανδρος Α΄ (σερβικά: Александар I Карађорђевић, 16 Δεκεμβρίου1888 – 9 Οκτωβρίου1934) από τον Οίκο των Καραγεώργεβιτς ήταν βασιλιάς τουΒασιλείουτης Γιουγκοσλαβίας από το 1921 έως το 1934 (μέχρι το 1929 το κράτος ήταν γνωστό ως "Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών & Σλοβένων").

Αλέξανδρος Α΄ της Γιουγκοσλαβίας και Οίκος των Καραγεώργεβιτς · Αλέξανδρος Α΄ της Γιουγκοσλαβίας και Πέτρος Α΄ της Σερβίας · Δείτε περισσότερα »

Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, επίσης γνωστός ως Α' ΠΠ, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ή ο Μεγάλος Πόλεμος (αγγλ. the Great War, γαλλ. Grande Guerre), όπως λεγόταν πριν το ξέσπασμα τουΔεύτερουΠολέμου, ήταν η πρώτη γενικευμένη παγκόσμια σύγκρουση του20ουαιώνα πουδιήρκεσε από τις 28 Ιουλίου1914 ως τις 11 Νοεμβρίου1918. Στην ουσία ήταν μία μεγάλη ενδοευρωπαϊκή διένεξη με τα κύρια μέτωπα στη Γηραιά Ήπειρο, η επέκτασή της ωστόσο και στην περιφέρεια, με ενεργό συμμετοχή αποικιακών στρατευμάτων και με την εμπλοκή ακόμα και των ΗΠΑ, της προσέδωσαν τελικά την έννοια τουπαγκοσμίουπολέμου. Μια από τις πιο πολύνεκρες συρράξεις στην ιστορία, υπολογίζεται ότι περίπου10 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη μάχη, ενώ άλλα 10 εκατομμύρια άμαχοι πολίτες πέθαναν από την κατοχή, τους βομβαρδισμούς, την πείνα, τις κακουχίες και τις ασθένειες. Οι ακρότητες και οι γενοκτονίες πουτελέστηκαν από τους Οθωμανούς και η Ισπανική γρίπη του1918 πουμεταδόθηκε κατά τις μετακινήσεις των μαχόμενων, προκάλεσαν πολλά επιπλέον εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως. Το 1914, οι Μεγάλες Δυνάμεις ήταν χωρισμένες σε δύο αντιμαχόμενες συμμαχίες, τις Ενωμένες Δυνάμεις, καλούμενες και Δυνάμεις της Αντάντ πουαποτελούνταν από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Ρωσία, και τις Κεντρικές Δυνάμεις καλούμενες και Τριπλή Συμμαχία πουαποτελούνταν από τη Γερμανία, την Αυστροουγγαρία και την Ιταλία. Οι εντάσεις στα Βαλκάνια κορυφώθηκαν στις 28 Ιουνίουτου1914 μετά τη δολοφονία τουαρχιδούκα Φραγκίσκου-Φερδινάνδου(Φραντς Φέρντιναντ), τουΑυστροουγγρικού κληρονόμου, από τον Σερβοβόσνιο Γκαβρίλο Πρίντσιπ. Η Αυστροουγγαρία κατηγόρησε τη Σερβία και οι αλληλένδετες συμμαχίες ενέπλεξαν τις δυνάμεις σε μια σειρά από διπλωματικές ανταλλαγές, γνωστές και ως "Κρίση τουΙουλίου". Στις 28 Ιουλίου, η Αυστροουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο στη Σερβία. Η Ρωσία υπερασπίστηκε τη Σερβία και στις 4 Αυγούστου, η σύγκρουση είχε επεκταθεί για να συμπεριλάβει τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Βρετανία, μαζί με τις αντίστοιχες αποικιακές αυτοκρατορίες τους. Τον Νοέμβριο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Γερμανία και η Αυστρία σχημάτισαν τις Κεντρικές δυνάμεις, ενώ τον Απρίλιο του1915 η Ιταλία προσχώρησε στις Συμμαχικές Δυνάμεις της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Σερβίας. Αντιμετωπίζοντας έναν πόλεμο σε δύο μέτωπα, η γερμανική στρατηγική το 1914 βασίστηκε σε ένα θεωρητικό σενάριο πουείχε εκπονήσει ο κόμης Άλφρεντ φον Σλίφεν το 1905, όπουο γερμανικός στρατός θα νικούσε αρχικά τη Γαλλία στα δυτικά και έπειτα θα μετατόπιζε τις δυνάμεις τουπρος την ανατολή για να χτυπήσει τη Ρωσία, ένα σχέδιο πουόμως είχε ήδη ξεπεραστεί. Το σχέδιο απέτυχε όταν η προέλασή τους στη Γαλλία σταμάτησε στον ποταμό Μάρνη. Μέχρι το τέλος του1914, οι δύο πλευρές αντιμετώπιζαν η μία την άλλη κατά μήκος τουΔυτικού Μετώπου, μια συνεχόμενη σειρά χαρακωμάτων πουεκτεινόταν από τη Μάγχη έως την Ελβετία, έχοντας αλλάξει ελάχιστα έως το 1917. Αντίθετα, το Ανατολικό Μέτωπο ήταν πολύ πιο ρευστό, με την Αυστροουγγαρία και τη Ρωσία να κερδίζουν και στη συνέχεια να χάνουν μεγάλες εκτάσεις εδάφους. Άλλα σημαντικά θέατρα πολέμουπεριλάμβαναν τη Μέση Ανατολή, το Μέτωπο των Άλπεων και τα Βαλκάνια, φέρνοντας τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ελλάδα στον Πόλεμο. Οι ελλείψεις πουπροκλήθηκαν από το ναυτικό αποκλεισμό των Συμμάχων οδήγησαν τη Γερμανία στο να ξεκινήσει έναν ανελέητο υποβρυχιακό πόλεμο στις αρχές του1917, φέρνοντας τις προηγουμένως ουδέτερες ΗΠΑ στον πόλεμο, στις 6 Απριλίου1917. Στη Ρωσία, οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν την εξουσία στην Οκτωβριανή Επανάσταση του1917 και έκαναν ειρήνη με τη Συνθήκη τουΜπρεστ-Λιτόφσκ στις 3 Μαρτίουτου1918, απελευθερώνοντας μεγάλο αριθμό γερμανικών στρατευμάτων και προσδίδοντας πάνω από 150.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκτασης της πρώην Ρωσικής Αυτοκρατορίας στη Γερμανική και Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία. Με τη νίκη τους στο Δυτικό Μέτωπο, το Γερμανικό Γενικό Επιτελείο ήλπιζε να κερδίσει μια αποφασιστική νίκη προτού οι αμερικανικές ενισχύσεις μπορούσαν να επηρεάσουν το πόλεμο και έτσι ξεκίνησε η εαρινή γερμανική επίθεση με το κωδικό όνομα "Μιχαήλ" στις 21 Μαρτίουτου1918. Παρά την αρχική τους επιτυχία, σύντομα η προέλαση σταμάτησε κοντά στο παλιό πεδίο μάχης τουΣομμ, ανατολικά της Αμιένης, όπουοι Σύμμαχοι κατάφεραν να συγκρατήσουν τους Γερμανούς. Στις 8 Αυγούστου, οι Σύμμαχοι ξεκίνησαν μια σειρά μαζικών επιθέσεων, γνωστή και ως Επίθεση των Εκατό Ημερών, και παρόλο πουο γερμανικός στρατός συνέχισε να πολεμά σκληρά, δεν μπορούσε πλέον να σταματήσει την προέλασή τους. Οι Κεντρικές Δυνάμεις άρχισαν να καταρρέουν. Η Βουλγαρία υπέγραψε ανακωχή στις 29 Σεπτεμβρίου, ακολουθούμενη από τους Οθωμανούς στις 31 Οκτωβρίουκαι στη συνέχεια την Αυστροουγγαρία στις 3 Νοεμβρίου. Η Γερμανία βρέθηκε απομονωμένη, αντιμέτωπη με την εσωτερική επανάσταση πουείχε ξεσπάσει και έναν στρατό στα πρόθυρα της ανταρσίας. Ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας παραιτήθηκε από το θρόνο στις 9 Νοεμβρίουκαι η νέα γερμανική κυβέρνηση υπέγραψε την ανακωχή της 11ης Νοεμβρίου1918, φέρνοντας το τέλος των μαχών. Η Σύνοδος της Ειρήνης τουΠαρισιού το 1919 επέβαλε διάφορες διευθετήσεις στις ηττημένες δυνάμεις, με πιο γνωστή αυτή της Συνθήκης των Βερσαλλιών πουαφορούσε τη Γερμανία. Άλλες ήταν η Συνθήκη τουΣεν Ζερμέν για την Αυστρία, η Συνθήκη τουΝεϊγύ για τη Βουλγαρία, η Συνθήκη τουΤριανόν για την Ουγγαρία και η Συνθήκη των Σεβρών για την Τουρκία και την Ελλάδα. Η διάλυση της Ρωσικής, της Γερμανικής, της Οθωμανικής και της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας οδήγησε σε πολυάριθμες εξεγέρσεις και στη δημιουργία ανεξάρτητων κρατών, συμπεριλαμβανομένων της Πολωνίας, της Τσεχοσλοβακίας και της Γιουγκοσλαβίας. Για λόγους πουακόμα συζητούνται, η αποτυχία διαχείρισης της αστάθειας πουπροέκυψε από αυτή την αναταραχή κατά τη διάρκεια της περιόδουτουΜεσοπολέμουέληξε με το ξέσπασμα τουΒ' ΠαγκοσμίουΠολέμουτο 1939. Σε αρχική φάση, δημιουργήθηκε η Κοινωνία των Εθνών.

Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Οίκος των Καραγεώργεβιτς · Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Πέτρος Α΄ της Σερβίας · Δείτε περισσότερα »

Βασίλειο της Σερβίας

Το Βασίλειο της Σερβίας (σερβικά: Краљевина Србија Kraljevina Srbija), συχνά αναφερόμενο ως Σερβία την εποχή του, δημιουργήθηκε όταν ο Πρίγκιπας Μίλαν Γ΄ Ομπρένοβιτς, ηγεμόνας τουΠριγκιπάτουτης Σερβίας ανακηρύχθηκε βασιλιάς το 1882 ως Μίλαν Α'.

Βασίλειο της Σερβίας και Οίκος των Καραγεώργεβιτς · Βασίλειο της Σερβίας και Πέτρος Α΄ της Σερβίας · Δείτε περισσότερα »

Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας

Οι περιοχές πουδημιουργησαν το βασίλειο το 1918 Διακήρυξης της Κέρκυρας Το Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας (Kraljevina Jugoslavija, Краљевина Југославија) ήταν κράτος στη Νοτιοανατολική και την Κεντρική Ευρώπη την περίοδο τουMεσοπολέμου(1918-1939) και το πρώτο μισό τουΒ΄ ΠαγκοσμίουΠολέμου(1939–1943).

Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας και Οίκος των Καραγεώργεβιτς · Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας και Πέτρος Α΄ της Σερβίας · Δείτε περισσότερα »