Οπούς και Έλλην

Συντομεύσεις: Διαφορές, Ομοιότητες, Jaccard Ομοιότητα Συντελεστής, Βιβλιογραφικές αναφορές.

Διαφορά μεταξύ Οπούς και Έλλην

Οπούς vs. Έλλην

Η Οπούς (αρχαία Ελληνική: Ὀποῦς) στην αρχαία Ελλάδα, ήταν η κύρια πόλη της ανατολικής Λοκρίδας. Βρισκόταν στις ακτές της ηπειρωτικής Ελλάδας απέναντι από την Εύβοια, Ν.Α από τη σημερινή Αταλάντη, μεταξύ της Αταλάντης και της Μαλεσίνας (τουοικισμού Γαρδινίτσα και τουχωριού Τραγάνα). Το λιμάνι της ήταν λίγο βορειότερα, στο Κύνος.Το λιμάνι, οφείλει την ονομασία τουστον Κύνο, τουοποίουη γενεαλογική σειρά έχει ως εξής:Ο γενείτωρ Δευκαλίων και η σύζυγός τουΠύρρα, γέννησαν: τον Έλληνα, τον Αμφικτύονα, την Πρωτογένεια, τη Μελανθώ, τον Πρόνοο, τον Μαραθώνιο, την Πανδώρα τη νεότερη και τη Νύμφη Θυία. Ο Αμφικτύων, γέννησε τον Λοκρό, ο οποίος εν συνεχεία γέννησε τον Οπούντα. Ο Οπούντας, γέννησε τον Κύνο. Ο Κύνος έπειτα, γέννησε τον Οδοιδόκο, ο οποίος παντρεύτηκε τη Λαονόμη και γεννήθηκε ο Οϊλέας (Αρχαία ελληνικά: Οϊλεύς). Τέλος, ο Οϊλέας παντρεύτηκε την Εριώπιδα και γεννήθηκε ο Αίας ο Λοκρός. Εδώ, τελειώνει και το γένος καθότι ο Αίας, σκοτώνεται από τον Ποσειδώνα (με πνιγμό) και η Θέτις τον θάβει στο νησί της Μυκόνου, απ'όπουκαι ξεβράστηκε το σώμα του. "Ησίοδος", Γυναικῶν κατάλογος. Ο Έλλην σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική μυθολογία ήταν ο γενάρχης των Ελλήνων.

Νύμφες

Ο Πάνας και Νύμφη, σε κήπο της Αγίας Πετρούπολης Οι Νύμφες κατά την Ελληνική Μυθολογία ήταν γυναικείες ιδεατές μορφές θεϊκής καταγωγής, νεαρές στην ηλικία, πουζούσαν μέσα στην άγρια φύση, και τριγύριζαν στα βουνά, συνοδεύοντας την Άρτεμη και παίζοντας μαζί της. Ήταν όλες τους πανέμορφες, η Άρτεμη όμως ξεχώριζε με τη θωριά της ανάμεσά τους. Τραγουδούσαν και χόρευαν μαζί με τον Πάνα στα λιβάδια και στις πλαγιές, συνήθως κοντά στις πηγές των οποίων και αποτελούσαν στην πραγματικότητα την αλληγορική εκπροσώπησή τους. Υμνούσαν με τις γλυκές φωνές τους, τους Ολύμπιους θεούς και ιδιαίτερα τον πατέρα τουΠάνα, τον Ερμή. Μαζί τους χόρευε και η Αφροδίτη, μαζί με τις Χάριτες, όπως λέει ο Όμηρος, στο βουνό Ίδα, στην Τροία. Άλλοτε το χορό τους τον οδηγεί ο ίδιος ο θεός Απόλλωνας. Οι Νύμφες κατατάσσονταν γενικά μεταξύ θεών και θνητών, ως ημίθεες. Δεν ήταν αθάνατες, ζούσαν όμως πάρα πολύ και τρέφονταν με αμβροσία. Συγγένευαν με μεγάλους θεούς, ενώ ο Ερμής θεωρούταν γιος Νύμφης, της Μαίας. Γενικά, επικρατούσε η αντίληψη πως ήταν κόρες τουΔία. Άλλοι, πάλι, τις θεωρούσαν κόρες ποταμών: είτε τουμεγαλύτερουποταμού πουυπήρχε, τουΩκεανού, είτε τουΑχελώου, είτε κόρες των τοπικών ποταμών ενός τόπου. Έτσι, κάθε περιοχή είχε τα ποτάμια της και καθένα απ' αυτά είχε τις Νύμφες του, δηλαδή τις πηγές της περιοχής αυτής. Λ.χ. ο ποταμός Πηνειός ήταν ο πατέρας των Νυμφών (των πηγών) της Θεσσαλίας και ο ποταμός Ξάνθος ήταν ο γεννήτορας των Νυμφών αντίστοιχα της Τροίας. Πολύ συχνά εκείνες έδιναν τα ονόματά τους στις κοντινές πόλεις, όπως έγινε με τη Νύμφη Σπάρτη, πουήταν κόρη τουποταμού Ευρώτα. Υπήρχαν όμως και κάποιες Νύμφες, οι οποίες λέγονταν Μελίες και είχαν γεννηθεί από τις σταγόνες τουαίματος τουΟυρανού, και έπεσαν στη Γη, όταν ο Κρόνος, ο γιος του, τουέκοψε τα γεννητικά τουόργανα. Η λέξη νύμφη έχει σχέση στα ελληνικά με τη νύψη και αυτή πουείναι καλυμμένη με πέπλο, κατά συνέπεια νεαρή κοπέλα σε ηλικία γάμου. Άλλοι μελετητές ανάγουν την λέξη (όπως τη λατινική nubere και την γερμανική Knospe) σε ρίζα πουεκφράζει την ιδέα τουφουσκώματος (σύμφωνα με τον Ησύχιο μια από τις σημασίες της λέξης νύμφη είναι "μπουμπούκι τριαντάφυλλου").

Νύμφες και Οπούς · Νύμφες και Έλλην · Δείτε περισσότερα »

Πύρρα

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Πύρρα (το όνομά της σημαίνει «ξανθοκόκκινη» από το θηλυκό επίθετο πυρρά, ο Οβίδιος πίστευε ότι ήταν κοκκινομάλλα) είναι κυρίως γνωστή η σύζυγος τουΔευκαλίωνα, με τον οποίο απέκτησε τον Έλληνα, τον Αμφικτύονα και την Πρωτογένεια.

Οπούς και Πύρρα · Πύρρα και Έλλην · Δείτε περισσότερα »

Πανδώρα

Η Πανδώρα (παν + δώρα) είναι αρχετυπική μορφή της ελληνικής μυθολογίας, όπουαναφέρεται ως η πρώτη θνητή γυναίκα, αιτία όλων των δεινών κατά τον Ησίοδο και αντίστοιχη της βιβλικής Εύας.

Οπούς και Πανδώρα · Πανδώρα και Έλλην · Δείτε περισσότερα »

Όμηρος

''Η αποθέωση τουΟμήρου'' (Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ, 1827). Στα πόδια τουη Ιλιάδα και η Οδύσσεια. Χειρογράφο της Ιλιάδος Ο Όμηρος ήταν αρχαίος Έλληνας ποιητής και ο πρώτος μεγάλος δημιουργός της ευρωπαϊκής και δυτικής λογοτεχνίας.

Οπούς και Όμηρος · Έλλην και Όμηρος · Δείτε περισσότερα »

Έλλην

Ο Έλλην σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική μυθολογία ήταν ο γενάρχης των Ελλήνων.

Οπούς και Έλλην · Έλλην και Έλλην · Δείτε περισσότερα »

Θυία

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Θυία είναι γνωστή μία Νύμφη η οποία κατά την παράδοση ήταν η πρώτη ιέρεια τουΔιονύσουστους Δελφούς.

Οπούς και Θυία · Θυία και Έλλην · Δείτε περισσότερα »

Αμφικτύονας

Στην αρχαία ελληνική μυθολογία ο Αμφικτύονας (Αμφικτύων) ήταν μυθικός βασιλιάς στις Θερμοπύλες και αργότερα στην Αρχαία Αθήνα.

Αμφικτύονας και Οπούς · Αμφικτύονας και Έλλην · Δείτε περισσότερα »

Δευκαλίων

Στην ελληνική μυθολογία, Δευκαλίων είναι ο σύζυγος της Πύρρας, κόρης τουΕπιμηθέα, ήταν οι μόνοι άνθρωποι πουεπέζησαν από τον Κατακλυσμό και αναδημιούργησαν την ανθρωπότητα.

Δευκαλίων και Οπούς · Δευκαλίων και Έλλην · Δείτε περισσότερα »

Ιλιάδα

Ατρέα και Αχιλλέα. μτφ.'''Φιλολογική ομάδα Κάκτου'''.ΙΛΙΑΣ, Τόμος 1, σ. 27 εκδ.Κάκτος ISBN 960-352-113-2 ΙΛΙΑΔΑ (Α-Ω) Ραψωδία Ω (477-479). Η Ιλιάδα (Ἰλιάς) είναι ένα από τα ομηρικά έπη, μαζί με την Οδύσσεια και σώζεται ολόκληρη στις μέρες μας.

Ιλιάδα και Οπούς · Ιλιάδα και Έλλην · Δείτε περισσότερα »