Πανεπιστήμιο του Τόκιο και Σογκουνάτο Τοκουγκάβα

Συντομεύσεις: Διαφορές, Ομοιότητες, Jaccard Ομοιότητα Συντελεστής, Βιβλιογραφικές αναφορές.

Διαφορά μεταξύ Πανεπιστήμιο του Τόκιο και Σογκουνάτο Τοκουγκάβα

Πανεπιστήμιο του Τόκιο vs. Σογκουνάτο Τοκουγκάβα

Η ''Akamon'' («Κόκκινη Πύλη») Το κτήριο διαλέξεων Γιασούντα στην Πανεπιστημιόπολη Χόνγκο τουΠανεπ. τουΤόκιο Τα αποτελέσματα των εισαγωγικών εξετάσεων παρουσιάζονται στο κοινό. Το Πανεπιστήμιο τουΤόκιο (大学, Tōkyō daigaku), συντομογραφούμενο ως Τοντάι (Todai, 東大), είναι ένα κρατικό πανεπιστήμιο με έμφαση στην έρευνα με έδρα το Μπούνκιο τουΤόκιο, στην Ιαπωνία. To Σογκουνάτο Τοκουγκάβα, γνωστό επίσης ως Τοκουγκάβα Μπακούφουκαι Έντο Μπακούφου, ήταν η τελευταία φεουδαρχική ιαπωνική στρατιωτική κυβέρνηση της περιόδου1603-1868 μ.Χ. Κεφαλή της κυβέρνησης ήταν ο σόγκουν, πουπροήρχετο πάντα από τον Οίκο των Τοκουγκάβα. Έδρα τουσογκουνάτουΤοκουγκάβα ήταν το Κάστρο τουΈντο, ως εκ τούτου, τα χρόνια τουσογκουνάτουΤοκουγκάβα έμειναν γνωστά και ως περίοδος Έντο. Μετά την περίοδο Σενγκόκουτων αντιμαχόμενων κρατιδίων, η κεντρική κυβέρνηση αναδιοργανώθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον Όντα Νομπουνάγκα κατά τη διάρκεια της περιόδουΑζούτσι-Μομογιάμα. Μετά τη μάχη της Σεκιγκαχάρα το 1600, η κεντρική εξουσία έπεσε στα χέρια τουΤοκουγκάβα Ιεγιάσου. Η κοινωνία στην περίοδο Τοκουγκάβα, σε αντίθεση με τα σογκουνάτα πριν από αυτή, βασιζόταν στην αυστηρή ιεραρχική οργάνωση πουεγκαθίδρυσε ο Τογιοτόμι Χιντεγιόσι. Οι νταΐμιο ήταν στην κορυφή, ακολουθούσε η πολεμική κάστα των σαμουράι, με τους αγρότες, τεχνίτες και εμπόρους ν' ακολουθούν. Σε μερικά τμήματα της χώρας, ιδίως σε μικρότερες περιοχές, οι νταΐμιο και οι σαμουράι συνήθως δεν διακρίνονταν ταξικά, καθώς οι νταΐμιο μπορούσαν να εκπαιδευτούν ως σαμουράι πολεμιστές, και οι σαμουράι μπορούσαν να δρουν ως τοπικοί άρχοντες. Η άκαμπτη όμως αυτή φύση της κοινωνικής δομής οδηγούσε σε αδιέξοδα και απελευθέρωση διασπαστικών δυνάμεων. Οι φόροι στους χωρικούς ορίζονταν σε καθορισμένες ποσότητες, οι οποίες δεν λάμβαναν υπόψη τον πληθωρισμό και άλλες αλλαγές στην αξία τουχρήματος, με αποτέλεσμα τα έσοδα από φόρους πουμάζευαν οι σαμουράι γαιοκτήμονες να αξίζουν όλο και λιγότερο με το πέρασμα τουχρόνου. Η κατάσταση αυτή συχνά οδηγούσε σε πολλές διαμάχες μεταξύ των ευγενών και σαμουράι πουείχαν πτωχεύσει καθώς και κάποιων ευκατάστατων χωρικών, οι οποίες ποίκιλλαν από τοπικές φασαρίες μέχρι πολύ μεγαλύτερες εξεγέρσεις. Κανείς ωστόσο δεν αποδείχτηκε αρκετά ικανός ώστε να προκαλέσει σοβαρά την ισχύουσα τάξη πραγμάτων μέχρι τον ερχομό ξένων δυνάμεων. Ο σόγκουν είχε τη στρατιωτική εξουσία στην Ιαπωνία και ήταν πιο ισχυρός από τον αυτοκράτορα, ο οποίος ήταν πολιτικός και θρησκευτικός ηγέτης. Οι υποτελείς είχαν κληρονομικές γαίες και παρείχαν στρατιωτική υπηρεσία στους αφέντες τους. Η εξουσία μοιραζόταν μεταξύ τουσογκουνάτουστο Έντο και επαρχιακών φέουδων σε όλο το ιαπωνικό έδαφος. Οι επαρχίες είχαν ένα βαθμό αυτονομίας και τους επιτρεπόταν να κυβερνώνται ανεξάρτητα, με αντάλλαγμα την πίστη τους στον σόγκουν, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τις διεθνείς σχέσεις και την εθνική ασφάλεια. Ο σόγκουν και οι άρχοντες ήταν όλοι νταΐμιο. Οι τοπικοί άρχοντες είχαν τη δική τους γραφειοκρατία, πολιτικές και εδάφη. Ο σόγκουν επίσης διαφέντευε το πιο ισχυρό χαν, το κληρονομικό φέουδο τουΟίκουτων Τοκουγκάβα. Κάθε βαθμίδα της διοίκησης διαχειριζόταν το δικό της φορολογικό σύστημα. Κατηγορία:Ιστορία της Ιαπωνίας.