Χρονόμετρο και Μάχη του Βατερλώ

Συντομεύσεις: Διαφορές, Ομοιότητες, Jaccard Ομοιότητα Συντελεστής, Βιβλιογραφικές αναφορές.

Διαφορά μεταξύ Χρονόμετρο και Μάχη του Βατερλώ

Χρονόμετρο vs. Μάχη του Βατερλώ

Χρονομέτρηση αθλήματος. Το χρονόμετρο είναι όργανο μέτρησης τουχρόνουπουμετρά με ωρολογιακό μηχανισμό τον χρόνο πουπερνά μεταξύ συμβάντων. Η Μάχη τουΒατερλώ (γαλλικά: Bataille de Waterloo, αγγλικά: Battle of Waterloo, γερμανικά: Schlacht bei Waterloo) διεξήχθη την Κυριακή 18 Ιουνίου1815 κοντά στο Βατερλώ της Φλάνδρας, στο σημερινό Βέλγιο. Ο γαλλικός στρατός υπό τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Α΄ ηττήθηκε από τον στρατό τουΈβδομουΣυνασπισμού, ο οποίος αποτελείτο από συμμαχικές δυνάμεις πουείχαν συγκεντρώσει οι Βρεταννοί, υπό τον υποστράτηγο Άρθουρ Ουέλσλι, τον μετέπειτα Δούκα τουΟυέλλινγκτον, και από Πρώσσους, υπό τον στρατάρχη Γκέμπχαρτ Λέμπερεχτ φον Μπλύχερ. Ήταν το αποκορύφωμα της Εκστρατείας τουΒατερλώ και η τελευταία μάχη τουΝαπολέοντα. Η ήττα τουείχε ως αποτέλεσμα το τέλος της εξουσίας τουκαι την εξορία τουστη νήσο της Αγίας Ελένης. Προηγήθηκε η επιστροφή τουΝαπολέοντα στην εξουσία το Μάρτιο του1815 (οι περίφημες «100 Μέρες»), πουείχε ως συνέπεια πολλά από τα αντίπαλά τουκράτη να κινητοποιήσουν τους στρατούς τους εναντίον του, δημιουργώντας ταυτόχρονα τον Έβδομο Συνασπισμό. Δύο μεγάλες στρατιές υπό τον Ουέλλινγκτον και τον Μπλύχερ συγκεντρώθηκαν τότε στα βορειοανατολικά σύνορα της Γαλλίας. Ο Ναπολέων επέλεξε να επιτεθεί στις δυνάμεις αυτές, με την ελπίδα να τις καταστρέψει πριν ενωθούν με τις υπόλοιπες δυνάμεις τουΣυνασπισμού (Ρωσσία, Αυστρία, πουοι δυνάμεις τους βρίσκονταν καθ΄ οδόν) σε μια γενικευμένη εισβολή στη Γαλλία. Έτσι ξεκίνησε η τριήμερη Εκστρατεία τουΒατερλώ (15-18 Ιουνίου1815). Η τελική και αποφασιστική σύγκρουση αυτής της εκστρατείας ήταν η ομώνυμη μάχη. Η μάχη άρχισε με πρωτοβουλία τουγαλλικού στρατού το μεσημέρι της 18ης Ιουνίου, μεταξύ Γάλλων και Βρεταννών, ενώ τμήμα τουγαλλικού στρατού, υπό τον στρατάρχη μαρκήσιο Εμμανυέλ ντε Γκρουσσύ (Emmanuel de Grouchy) είχε αναλάβει τους σε αρκετή απόσταση ευρισκόμενους Πρώσσους. Ο στρατός τουΟυέλλινγκτον, τοποθετημένος στο δρόμο των Βρυξελλών, στην πλαγιά τουΜον-Σαιν-Ζαν (γαλλικά: Mont-Saint-Jean, Ύψωμα τουΑγίουΙωάννη), αντιστάθηκε σε επανειλημμένες γαλλικές επιθέσεις μέχρι το απόγευμα. Τότε κατέφθασε ο Μπλύχερ, πουείχε εν τω μεταξύ κατορθώσει ν΄ απαγκιστρωθεί από τις δυνάμεις τουΓκρουσσύ, και επιτέθηκε διασπώντας τη δεξιά πτέρυγα τουγαλλικού στρατού. Εκείνη τη στιγμή, οι Βρεταννοί και οι υπόλοιποι σύμμαχοι αντεπιτέθηκαν και υποχρέωσαν τους Γάλλους σε άτακτη φυγή. Ο ίδιος ο Δούκας τουΟυέλλινγκτον χαρακτήρισε αυτή τη μάχη ως την πιο αμφίρροπη στην εξέλιξή της σύρραξη πουείχε δει ποτέ. Οποιαδήποτε πλευρά θα μπορούσε να είχε βγει νικήτρια, αλλά κάποια λάθη επικοινωνίας, ηγεσίας και κρίσης οδήγησαν τελικά στην ήττα των Γάλλων. Οι νικήτριες δυνάμεις τουΈβδομουΣυνασπισμού εισέβαλαν στη Γαλλία και αποκατέστησαν στο θρόνο της τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΗ΄. Ο Ναπολέων παραιτήθηκε, παραδόθηκε στους Βρεταννούς και εξορίστηκε στην Αγία Ελένη, όπουκαι πέθανε το 1821. Το πεδίο μάχης απέχει περίπου13 χλμ. από τις Βρυξέλλες (νότια-νοτιοανατολικά) και περίπου1,6 χλμ. από την πόλη τουΒατερλώ. Εκεί σήμερα κυριαρχεί ένα μεγάλο μνημείο, ο Λόφος τουΛιονταριού (γαλλικά: Butte du Lion, ολλανδικά: Leeuw van Waterloo). Δεδομένουότι ο λόφος αυτός δημιουργήθηκε από χώμα παρμένο από το πεδίο της μάχης, η αρχική τοπογραφία τουακριβούς σημείουτης μάχης δεν έχει διατηρηθεί.