Πίνακας περιεχομένων
92 συγγένειες: DQ Ηρακλέους, Gliese 667 Cc, Gliese 710, Groombridge 34, Κύκλος CNO, Κάστορας (αστέρας), Κατοικησιμότητα στα πλανητικά συστήματα των ερυθρών νάνων, Κηφείδες, Κοτσάμπ, Νούνκι, Π Πρύμνας, Πλανητική κατοικησιμότητα, Περιοχή H II, Ρ Διδύμων, Ρος 154, Ρος 248, Ροτάνεβ, Σ Λέοντος, Σανταχμπία, Σταθερά της βαρύτητας, Σχηματισμός των αστέρων, Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων, Τοξότης A*, Τοπικό Φύλλο, Φακτ, Χρονολόγιο του μακρινού μέλλοντος, Μάζα της Γης, Μάζα του Δία, Μάζα του Ήλιου, Μέγας Ελκυστής, Μέλνικ 34, Μαγιάλ ΙΙ, Μεγάλη Ρωγμή (αστρονομία), Μεθυλοξιράνιο, Μεσιέ 106, Μεσιέ 87, Μεταβλητοί αστέρες RR Λύρας, Έψιλον Μικροσκοπίου, Έψιλον Ινδού, Ζήτα Μονόκερω, Ζήτα Αιγόκερω, Ζήτα Αετού, Ζήτα Δικτύου, Ηρακλής A, Ηρακλής X-1, Αλτζενίμπ, Αλφεράτζ, Αστρονομία, Αστέρας νετρονίων, Αστέρας τύπου T Ταύρου, ... Αναπτύξτε το δείκτη (42 περισσότερο) »
DQ Ηρακλέους
Ο DQ Ηρακλέους (DQ Herculis, DQ Her), γνωστός και ως Καινοφανής τουΗρακλέους του1934 (Nova Herculis 1934), είναι κατακλυσμικός μεταβλητός αστέρας πουανακαλύφθηκε όταν παρατηρήθηκε η έκρηξή τουως κλασικού αργού καινοφανούς αστέρα στις 13 Δεκεμβρίου1934.
Δείτε Ηλιακή μάζα και DQ Ηρακλέους
Gliese 667 Cc
Ο Gliese 667 Cc (επίσης γνωστός ως GJ 667Cc, HR 6426Cc, ή HD 156384Cc, προφέρεται Γκλίζε) είναι εξωπλανήτης σε τροχιά μέσα στην κατοικήσιμη ζώνη τουερυθρού νάνουαστέρα Gliese 667 C, ο οποίος είναι μέλος τουτριπλού αστρικού συστήματος Gliese 667, σε απόσταση περίπου23,62 έτη φωτός (6,8 παρσέκ), στον αστερισμό τουΣκορπιού.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Gliese 667 Cc
Gliese 710
Με τις ονομασίες Gliese 710 (GJ 710) ή HIP 89825 είναι κυρίως γνωστός ένας αστέρας με μάζα μικρότερη της ηλιακής στον αστερισμό Όφι.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Gliese 710
Groombridge 34
Ο αστέρας Groombridge 34 είναι στην πραγματικότητα ένα διπλό αστρικό σύστημα (δύο αστέρες πουπεριφέρονται περί το κοινό κέντρο μάζας τους).
Δείτε Ηλιακή μάζα και Groombridge 34
Κύκλος CNO
πρωτονίου-πρωτονίου(pp), CNO και τριπλής-α σύντηξης σε διαφορετικές θερμοκρασίες (T).
Δείτε Ηλιακή μάζα και Κύκλος CNO
Κάστορας (αστέρας)
Με το ιδιαίτερο όνομα Κάστορας είναι γνωστός ο αστέρας α τουαστερισμού Δίδυμοι (Alpha Geminorum, α Gem).
Δείτε Ηλιακή μάζα και Κάστορας (αστέρας)
Κατοικησιμότητα στα πλανητικά συστήματα των ερυθρών νάνων
Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός πλανήτη σε τροχιά γύρω από έναν ερυθρό νάνο.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Κατοικησιμότητα στα πλανητικά συστήματα των ερυθρών νάνων
Κηφείδες
Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble Οι Κηφείδες (αστέρες)(αγγλ. Cepheid variable) είναι ένα είδος μεταβλητών αστέρων πουπάλλονται ακτινικά, ποικίλλουν τόσο σε διάμετρο όσο και θερμοκρασία και εμφανίζουν αλλαγές στη φωτεινότητα με μια καλά καθορισμένη σταθερή περίοδο και πλάτος.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Κηφείδες
Κοτσάμπ
Κοτσάμπ (Kochab) είναι το ιδιαίτερο όνομα τουαστέρα β (βήτα) τουαστερισμού Μικρά Άρκτος.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Κοτσάμπ
Νούνκι
Νούνκι (Nunki) είναι η ιδιαίτερη ονομασία τουαστέρα σ (σίγμα) Τοξότη (Sigma Sagittarii, σ Sgr), πουείναι ο δεύτερος φωτεινότερος στον αστερισμό Τοξότη, μετά τον ε Τοξότη.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Νούνκι
Π Πρύμνας
Ο π (πι) Πρύμνας (Pi Puppis, π Pup) είναι ο δεύτερος σε φωτεινότητα (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας τουνότιουαστερισμού Πρύμνα.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Π Πρύμνας
Πλανητική κατοικησιμότητα
εξωηλιακούς πλανήτες και την ύπαρξη νερού για την υποστήριξη κατοικησιμότητας.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Πλανητική κατοικησιμότητα
Περιοχή H II
Γαλαξία τουΤριγώνουΜια περιοχή H II ή περιοχή ιονισμένουυδρογόνου(H II region ή HII region) είναι ένα νεφέλωμα στον διαστρικό χώρο, το οποίο αποτελείται κυρίως από ιονισμένο ατομικό υδρογόνο, δηλαδή σε μεγάλο ποσοστό από ελεύθερα πρωτόνια και ηλεκτρόνια.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Περιοχή H II
Ρ Διδύμων
Ο ρ (ρω) Διδύμων (Rho Geminorum, συντομογραφικά ρ Gem) είναι τριπλός αστέρας στον ζωδιακό αστερισμό Δίδυμοι.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Ρ Διδύμων
Ρος 154
Ο Ρος 154 (Ross 154 ή V1216 Sgr) είναι ερυθρός νάνος αστέρας ο οποίος εμφανίζεται στο νότιο ζωδιακό αστερισμό τουΤοξότη.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Ρος 154
Ρος 248
Ο Ρος 248, πουονομάζεται επίσης HH Andromedae ή Gliese 905, είναι ένας μικρός αστέρας πουβρίσκεται σε απόσταση περίπου10,3 έτη φωτός από τη Γη στον βόρειο αστερισμό της Ανδρομέδας.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Ρος 248
Ροτάνεβ
Με το ιδιαίτερο όνομα Ροτάνεβ είναι γνωστός ο φωτεινότερος (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας στον αστερισμό Δελφίνα, ο β (βήτα) Δελφίνος (Beta Delphini, συντομογραφικά β Del).
Δείτε Ηλιακή μάζα και Ροτάνεβ
Σ Λέοντος
Ο σ (σίγμα) Λέοντος (σ Leo, Sigma Leonis) είναι αστέρας στον ζωδιακό αστερισμό Λέοντα, ορατός με γυμνό μάτι από τοποθεσίες μακριά από πόλεις, χαμηλά στα πίσω πόδια τουλέοντα πουαπεικονίζει ο αστερισμός (στο νοτιοανατολικό τμήμα του).
Δείτε Ηλιακή μάζα και Σ Λέοντος
Σανταχμπία
Σανταχμπία (Sadachbia) είναι η ιδιαίτερη ονομασία τουαστέρα γ (γάμμα) Υδροχόου(Gamma Aquarii, συντομογραφικά γ Aqr).
Δείτε Ηλιακή μάζα και Σανταχμπία
Σταθερά της βαρύτητας
Η βαρυτική σταθερά ''G'' είναι μια βασική ποσότητα για τον νόμο της παγκόσμιας έλξης τουΝεύτωνα.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Σταθερά της βαρύτητας
Σχηματισμός των αστέρων
Άκουιλα - ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια αστεριών στον Γαλαξία μας, την Γαλακτική Οδό (25 Αυγούστου2020) Ο σχηματισμός των αστεριών είναι η διαδικασία κατά την οποία οι πυκνές περιοχές μέσα στα μοριακά νέφη στο διαστρικό διάστημα, πουμερικές φορές αναφέρονται ως "αστρικά εκκολαπτήρια" ή "περιοχές σχηματισμού αστεριών", καταρρέουν και σχηματίζουν αστέρια.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Σχηματισμός των αστέρων
Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων
Το Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων (Event Horizon Telescope - EHT) είναι μια μεγάλη συστοιχία τηλεσκοπίων αποτελούμενη από ένα παγκόσμιο δίκτυο ραδιοτηλεσκοπίων.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων
Τοξότης A*
Η ραδιοπηγή Τοξότης A* (κέντρο) και δύο ανταύγειες από μια πρόσφατη αστρική έκρηξη (μέσα σε κύκλους) Ο Τοξότης Α* όπως απεικονίστηκε από το Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων το 2022.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Τοξότης A*
Τοπικό Φύλλο
Το Τοπικό Φύλλο γαλαξιών στην αστρονομία είναι η περιοχή τουπαρατηρήσιμουσύμπαντος στην οποία βρίσκεται η Τοπική Ομάδα γαλαξιών με τον Γαλαξία εντός τουοποίουβρίσκεται η Γη.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Τοπικό Φύλλο
Φακτ
Φακτ (Phact) είναι το ιδιαίτερο όνομα τουφωτεινότερουαστέρα τουαστερισμού Περιστερά, τoυα Περιστεράς (alpha Columbae, α Col), πουβρίσκεται κοντά στο κέντρο τουαστερισμού.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Φακτ
Χρονολόγιο του μακρινού μέλλοντος
Ηλίουσε κόκκινο γίγαντα, σε περίπου7 δισεκατομμύρια χρόνια ανθρώπινουείδους αστέρι.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Χρονολόγιο του μακρινού μέλλοντος
Μάζα της Γης
Η μάζα της Γης ή αλλιώς γήινη μάζα, (M🜨 όπου🜨 είναι το πρότυπο αστρονομικό σύμβολο για τον πλανήτη Γη) είναι μονάδα μάζας ίση με αυτή της Γης.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Μάζα της Γης
Μάζα του Δία
Το εκτιμώμενο σχετικό μέγεθος τουπλανήτη Δία και οι καφέ νάνοι WISE-1828, Gliese 229B,και Teide 1 σε σχέση με τον Ήλιο και ένα νάνο ερυθρό αστέρα.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Μάζα του Δία
Μάζα του Ήλιου
#ΑΝΑΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΗλιακή μάζα.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Μάζα του Ήλιου
Μέγας Ελκυστής
Ο Μέγας Ελκυστής είναι μια βαρυτική ανωμαλία στον διαγαλαξιακό χώρο και το φαινομενικό κεντρικό σημείο βαρύτητας τουΥπερσμήνους της Λανιακέας.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Μέγας Ελκυστής
Μέλνικ 34
Το Μέλνικ 34 (Melnick 34, συντομογρ. Mk34), γνωστό και με την ονομασία BAT99-116, είναι ένα διπλό σύστημα αστέρων τουτύπουΒολφ-Ραγιέ (Wolf-Rayet) κοντά στο αστρικό σμήνος R136 στο Νεφέλωμα Ταραντούλα, εντός τουΜεγάλουΝέφους τουΜαγγελάνου, μικρού γαλαξία δίπλα στον δικό μας.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Μέλνικ 34
Μαγιάλ ΙΙ
Το Μαγιάλ απεικονισμένο από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ Το Μαγιάλ ΙΙ (Mayall II), γνωστό και ως NGC-224-G1, SKHB 1, GSC 2788:2139, HBK 0-1, M31GC J003247+393440 ή Σμήνος της Ανδρομέδας είναι σφαιρωτό σμήνος αστέρων, το απόλυτα λαμπρότερο της Τοπικής Ομάδας γαλαξιών, πουπεριφέρεται γύρω από τον M31, τον Μέγα Γαλαξία της Ανδρομέδας.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Μαγιάλ ΙΙ
Μεγάλη Ρωγμή (αστρονομία)
Τοξότη. Στην αστρονομία, η Μεγάλη Ρωγμή είναι μια σειρά από αλληλοεπικαλυπτόμενα, μη φωτεινά, μοριακά νέφη σκόνης πουβρίσκονται μεταξύ τουΗλιακού Συστήματος και τουΒραχίονα τουΤοξότη τουΓαλαξία μας, σε απόσταση περίπου800 έως 1000 παρσέκ ή περίπου2600 έως 3300 έτη φωτός από τη Γη.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Μεγάλη Ρωγμή (αστρονομία)
Μεθυλοξιράνιο
Το μεθυλοξιράνιο (αγγλικά methyloxirane) είναι οργανική χημική ένωση, πουπεριέχει άνθρακα, υδρογόνο και οξυγόνο, με μοριακό τύπο C3H6O, αν και συνήθως παριστάνεται με το γραμμικό τύπο του, date.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Μεθυλοξιράνιο
Μεσιέ 106
Ο Μεσιέ 106 (M106), επίσης γνωστός ως NGC 4258, είναι σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό των Θηρευτικών Κυνών.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Μεσιέ 106
Μεσιέ 87
Ο Μεσιέ 87 (επίσης γνωστός ως M87, Α της Παρθένουκαι NGC 4486) είναι γιγαντιαίος ελλειπτικός γαλαξίας στον αστερισμό της Παρθένου.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Μεσιέ 87
Μεταβλητοί αστέρες RR Λύρας
διάγραμμα Hertzsprung-Russell τουχρώματος έναντι της φωτεινότητας. Οι RR Λύρας (RR Lyrae) είναι περιοδικά μεταβλητοί αστέρες, πουαπαντώνται συνήθως σε σφαιρωτά σμήνη.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Μεταβλητοί αστέρες RR Λύρας
Έψιλον Μικροσκοπίου
Ο ε (έψιλον) Μικροσκοπίου(Epsilon Microscopii, συντομογραφικώς ε Mic) είναι ο δεύτερος φωτεινότερος (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας τουνότιουαστερισμού Μικροσκόπιον.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Έψιλον Μικροσκοπίου
Έψιλον Ινδού
Ο έψιλον (ε) Ινδού (Epsilon Indi, ε Ind) είναι ένας αστέρας στον νότιο αστερισμό Ινδό, ο έβδομος κοντινότερος στη Γη αστέρας από όσους είναι ορατοί με γυμνό μάτι στον νυχτερινό ουρανό, μετά τον α Κενταύρου(είναι σύστημα δύο αστέρων ορατών με γυμνό μάτι), τον Σείριο, τον ε Ηριδανού, τον Πρόκυνα και τον 61 Κύκνου(ο δεύτερος αστέρας αυτού τουσυστήματος θα ήταν επίσης οριακά ορατός με γυμνό μάτι).
Δείτε Ηλιακή μάζα και Έψιλον Ινδού
Ζήτα Μονόκερω
Ο ζ (ζήτα) Μονόκερω (Zeta Monocerotis, συντομογραφικά ζ Mon) είναι ο 4ος σε φωτεινότητα (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας στον αστερισμό Μονόκερω.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Ζήτα Μονόκερω
Ζήτα Αιγόκερω
Ο ζ (ζήτα) Αιγόκερω (Zeta Capricorni, ζ Cap) είναι ο πέμπτος σε φωτεινότητα αστέρας τουαστερισμού Αιγόκερω.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Ζήτα Αιγόκερω
Ζήτα Αετού
Ο ζ (ζήτα) Αετού (Zeta Aquilae, συντομογραφικά ζ Aql) είναι ο τρίτος σε φωτεινότητα (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας στον αστερισμό Αετό, εύκολα ορατός με γυμνό μάτι ως αστέρας τρίτουμεγέθους.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Ζήτα Αετού
Ζήτα Δικτύου
Ο ζήτα (ζ) Δικτύου(Zeta Reticuli, ζ Ret) είναι ένας οπτικά διπλός αστέρας στον νότιο αστερισμό Δίκτυον.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Ζήτα Δικτύου
Ηρακλής A
Εικόνα τουΗρακλέους A στο ορατό φως (κέντρο) από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ συνδυασμένη με εικόνα της εκπομπής ραδιοκυμάτων (μοβ) αποκτημένη από το VLA Ο Ηρακλής A (Hercules A, συντομογραφικά Herc A) είναι μία ισχυρή αστρονομική ραδιοπηγή στο νοτιότατο τμήμα τουαστερισμού τουΗρακλή, η οποία αντιστοιχεί στον ελλειπτικό ραδιογαλαξία 3C 348.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Ηρακλής A
Ηρακλής X-1
Η πηγή Ηρακλής X-1 (Hercules X-1, συντομογραφικά Her X-1), γνωστή και ως 4U1656+35, είναι μια αρκετά ισχυρή αστρονομική πηγή ακτίνων Χ, και συγκεκριμένα ένας διπλός αστέρας ακτίνων Χ.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Ηρακλής X-1
Αλτζενίμπ
Αλτζενίμπ (Algenib) είναι το ιδιαίτερο όνομα τουαστέρα γ (γάμμα) Πηγάσου(Gamma Pegasi, συντομογραφικά γ Peg).
Δείτε Ηλιακή μάζα και Αλτζενίμπ
Αλφεράτζ
Αλφεράτζ ή Σιρά είναι το ιδιαίτερο όνομα τουαστέρα α (άλφα) τουαστερισμού Ανδρομέδα (α And), πουείναι και ο φωτεινότερος τουαστερισμού.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Αλφεράτζ
Αστρονομία
Το Διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ. Αστέρες μέσα σε περιοχή σχηματισμού αστέρων στο Μέγα Νέφος τουΜαγγελάνου, το οποίο είναι ένας ακανόνιστος γαλαξίας.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Αστρονομία
Αστέρας νετρονίων
αστερισμό τουΔιαβήτη) εξαναγκάζει το κοντινότερο διαστημικό αέριο να εκπέμπει ακτίνες Χ (χρυσαφί) και φωτίζει τα πιο εξωτερικά στρώματα στο νεφέλωμα, πουεδώ φαίνεται σε υπέρυθρη ακτινοβολία (μπλε και κόκκινο).
Δείτε Ηλιακή μάζα και Αστέρας νετρονίων
Αστέρας τύπου T Ταύρου
περιαστρικό δίσκο. Οι αστέρες τύπουT Ταύρου(T Tauri stars ή TTS) είναι μία κατηγορία μεταβλητών αστέρων πουπήρε το όνομά της από τον αστέρα T Ταύρου.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Αστέρας τύπου T Ταύρου
Αστέρας του βαν Μάανεν
Ο Αστέρας τουβαν Μάανεν (van Maanen's Star), ή πιο επίσημα Van Maanen 2, είναι ένας λευκός νάνος.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Αστέρας του βαν Μάανεν
Αστέρας του Λόιτεν
O λεγόμενος αστέρας τουΛόιτεν (Luyten's star, GJ 273) είναι ερυθρός νάνος αστέρας στη νοτιοδυτική γωνία τουαστερισμού Μικρού Κύνα.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Αστέρας του Λόιτεν
Βήτα Κριού
Ο β (βήτα) Κριού (Beta Arietis, β Ari), γνωστός και με το ιδιαίτερο όνομα Σαρατάν (Sharatan) ή Σερατάν (Sheratan) είναι ο δεύτερος σε φωτεινότητα (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας τουζωδιακού αστερισμού Κριού, μετά τον Χαμάλ.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Βήτα Κριού
Βήτα Νοτίου Τριγώνου
Ο β (βήτα) ΝοτίουΤριγώνου(Beta Trianguli Australis, β TrA) είναι δεύτερος σε φωτεινότητα (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας τουνότιουαστερισμού Νότιον Τρίγωνον, μετά τον άλφα.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Βήτα Νοτίου Τριγώνου
Βήτα Βωμού
Ο β (βήτα) Βωμού (Beta Arae, β Ara) είναι ο φωτεινότερος αστέρας στον αστερισμό Βωμό, μαζί με τον α (άλφα) Βωμού, έχοντας φαινόμενο μέγεθος 2,84.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Βήτα Βωμού
Βαρυτικός φακός
Ο φωτεινός ερυθρός γαλαξίας στο κέντρο κάμπτει με τη βαρύτητά τουτο φως πουέρχεται από έναν πολύ πιο μακρινό γαλάζιο γαλαξία, δημιουργώντας έναν σχεδόν πλήρη δακτύλιο.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Βαρυτικός φακός
Γ Δοράδος
Ο γ (γάμμα) Δοράδος (διεθνώς Gamma Doradus, γ Dor) είναι ο τρίτος σε φωτεινότητα (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας στον νότιο αστερισμό Δοράδα.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Γ Δοράδος
Γαλαξίας
Με τον όρο Γαλαξίας αναφερόμαστε, στον γαλαξία στον οποίο ανήκει η Γη και όλο το Ηλιακό Σύστημα, ενώ όταν αναφερόμαστε σε άλλο γαλαξία, τον γράφουμε με μικρό «γ» και ακολουθεί και το όνομά του.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Γαλαξίας
Άλφα Κρατήρος
Ο α (άλφα) Κρατήρος (Alpha Crateris, α Crt) είναι ο τρίτος σε φωτεινότητα (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας τουαστερισμού Κρατήρ.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Άλφα Κρατήρος
Άλφα Καμίνου
Ο α (άλφα) Καμίνου(Alpha Fornacis, α For) είναι ο φωτεινότερος αστέρας στον αστερισμό Κάμινο, ο μόνος με φαινόμενο μέγεθος μικρότερο του4,0.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Άλφα Καμίνου
Άλφα Πυξίδος
Ο α (άλφα) Πυξίδος (Alpha Pyxidis, συντομογραφικά α Pyx) είναι ο φωτεινότερος (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας στον νότιο αστερισμό Πυξίδα.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Άλφα Πυξίδος
Άλφα Τραπέζης
Ο α (άλφα) Τραπέζης (Alpha Mensae, συντομογραφικά α Men) είναι ο φωτεινότερος αστέρας (όπως φαίνεται από τη Γη) τουνότιουαστερισμού Τράπεζα.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Άλφα Τραπέζης
Άλφα Χαμαιλέοντος
Ο α (άλφα) Χαμαιλέοντος (Alpha Chamaeleontis, α Cha) είναι ο φωτεινότερος (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας τουνότιουαστερισμού Χαμαιλέοντα.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Άλφα Χαμαιλέοντος
Άλφα Μονόκερω
Ο α (άλφα) Μονόκερω ή Μονοκέρωτος (Alpha Monocerotis, α Mon) είναι ο φωτεινότερος (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας τουαστερισμού Μονόκερω.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Άλφα Μονόκερω
Άλφα Αντλίας
Ο α (άλφα) Αντλίας (Alpha Antliae, α Ant) είναι ο φωτεινότερος αστέρας στον αστερισμό Αντλία, αλλά δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο όνομα.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Άλφα Αντλίας
Άλφα Δικτύου
Ο α (άλφα) Δικτύου(Alpha Reticuli, α Ret) είναι ο φωτεινότερος αστέρας στον νότιο αστερισμό Δίκτυον.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Άλφα Δικτύου
Άλφα Εξάντος
Ο α (άλφα) Εξάντος (Alpha Sextantis, α Sex) είναι ο φωτεινότερος αστέρας στον αστερισμό Εξάντα.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Άλφα Εξάντος
Άλφα Ιχθύων
Ο α (άλφα) Ιχθύων (Alpha Piscium, συντομογραφικώς α Psc) είναι αστέρας τουαστερισμού Ιχθύες.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Άλφα Ιχθύων
Άντρεα Μία Γκεζ
Η Άντρεα Μία Γκεζ (Andrea Mia Ghez) (γεννημένη στις 16 Ιουνίου1965) είναι Αμερικανίδα αστρονόμος και καθηγήτρια στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Άντρεα Μία Γκεζ
Εξίσωση του Ντρέηκ
Η εξίσωση τουΝτρέηκ είναι φυσική εξίσωση πουχρησιμοποιείται ως μέσο εκτίμησης για τον αριθμό των πιθανών εξωγήινων πολιτισμών στον Γαλαξία.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Εξίσωση του Ντρέηκ
Λ Περιστεράς
Ο λ (λάμδα) Περιστεράς (Lambda Columbae, λ Col) είναι αστέρας, πιθανώς διπλός, στον νότιο αστερισμό Περιστερά.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Λ Περιστεράς
Λ Ταύρου
Ο λ (λάμδα) Ταύρου(Lambda Tauri, λ Tau) είναι τριπλός μεταβλητός αστέρας (δηλαδή τρεις αστέρες), στον αστερισμό Ταύρο.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Λ Ταύρου
Λακάιγ 9352
O Lacaille 9352 (Lac 9352) είναι αστέρας ο οποίος εμφανίζεται στον αστερισμό τουΝότιουΙχθύ.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Λακάιγ 9352
Λευκός νάνος
Σείριου, από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ. Ο Σείριος Α, στο κέντρο, είναι το λαμπρότερο αστέρι στον ουρανό της Γης.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Λευκός νάνος
Ιώτα Ηνιόχου
Ο ι (ιώτα) Ηνιόχου(Iota Aurigae, ι Aur) είναι ο τέταρτος φωτεινότερος (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας τουβόρειουαστερισμού Ηνιόχου.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Ιώτα Ηνιόχου
Ιζάρ
Ο Ιζάρ (Izar) είναι ο δεύτερος σε φωτεινότητα (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας στον αστερισμό Βοώτη, ο ε (έψιλον) Βοώτου(Epsilon Boötis, συντομογραφικά ε Boo).
Δείτε Ηλιακή μάζα και Ιζάρ
KH 15D
Το KH 15D (V582 Monocerotis), πουπεριγράφεται ως αστέρι πουκλείνει το μάτι λόγω των ασυνήθιστων βυθίσεων στη φωτεινότητά του, είναι ένα δυαδικό αστέρι τύπουΤ Ταύρουενσωματωμένο σε έναν περιφερειακό δίσκο.
Δείτε Ηλιακή μάζα και KH 15D
KY Κύκνου
Ο KY Κύκνου(KY Cygni) είναι μη περιοδικός μεταβλητός αστέρας πουβρίσκεται στον αστερισμό Κύκνο.
Δείτε Ηλιακή μάζα και KY Κύκνου
Luyten 726-8
O Luyten 726-8, επίσης γνωστός ως Gliese 65, είναι ένας δυαδικός αστέρας, από τους πλησιέστερους στη Γη, σε απόσταση 8,7 έτη φωτός, ο οποίος εμφανίζεται στον αστερισμό τουΚήτους. Ο Luyten 726-8B είναι επίσης γνωστός με την ονομασία μεταβλητών αστέρων UV Κήτους και είναι το πρότυπο για την κατηγορία αστέρων εκλάμψεων.
Δείτε Ηλιακή μάζα και Luyten 726-8
MACS J1149 Lensed Star 1
O MACS J1149 Lensed Star 1, επίσης γνωστός ως Ίκαρος, είναι ένας μπλε υπεργίγαντας στον αστερισμό τουΛέοντα που αποτελεί τον πιο μακρινό αστέρα πουέχει εντοπισθεί, έως τον Απρίλιο του2018, σε απόσταση 9 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη (μετατόπιση στο ερυθρό z.
Δείτε Ηλιακή μάζα και MACS J1149 Lensed Star 1
MS
Η συντομογραφία λατινικών χαρακτήρων MS ή Ms ή ms ή mS (στην αγγλική γλώσσα προφέρεται εμ-ες) ή μs μπορεί να αναφέρεται.
Δείτε Ηλιακή μάζα και MS
NGC 1399
Ο NGC 1399 είναι μεγάλος ελλειπτικός γαλαξίας τύπουcD στον αστερισμό Κάμινο.
Δείτε Ηλιακή μάζα και NGC 1399
NGC 1664
Το NGC 1664 είναι ανοικτό σμήνος στον αστερισμό Ηνίοχο, στα όρια με τον Περσέα.
Δείτε Ηλιακή μάζα και NGC 1664
NGC 4365
Ο NGC 4365 είναι ελλειπτικός γαλαξίας στον αστερισμό Παρθένο.
Δείτε Ηλιακή μάζα και NGC 4365
NGC 4697
O NGC 4697 (γνωστός στους ερασιτέχνες αστρονόμους και ως Caldwell 52) είναι ελλειπτικός γαλαξίας πουαπέχει περί τα 40 ως 50 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη και βρίσκεται στην Παρθένο (αστερισμό).
Δείτε Ηλιακή μάζα και NGC 4697
NGC 4845
Ο NGC 4845 (επίσης γνωστός και ως NGC 4910) είναι σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Παρθένο ο οποίος απέχει 65 εκατομμύρια έτη φωτός.
Δείτε Ηλιακή μάζα και NGC 4845
NGC 6302
Το NGC 6302, γνωστό και ως «Νεφέλωμα Ζωύφιο» (Bug Nebula) ή και «Νεφέλωμα Πεταλούδα» (Butterfly Nebula, αλλά αυτή η προσωνυμία δίνεται και στα NGC 2346 και M2-9, οπότε δημιουργεί σύγχυση), είναι ένα διπολικό πλανητικό νεφέλωμα στον αστερισμό Σκορπίο.
Δείτε Ηλιακή μάζα και NGC 6302
NGC 922
Ο NGC 922 είναι ιδιόμορφος γαλαξίας στον νότιο αστερισμό Κάμινο, πουαπέχει από τη Γη 142 εκατομμύρια έτη φωτός.
Δείτε Ηλιακή μάζα και NGC 922
QV Τηλεσκοπίου
Ο QV Τηλεσκοπίου(QV Telescopii, συντομογραφικά QV Tel) είναι τριπλό αστρικό σύστημα, δηλαδή τρεις αστέρες πουείναι δέσμιοι βαρυτικά στο κοινό βαρυτικό πεδίο τους.
Δείτε Ηλιακή μάζα και QV Τηλεσκοπίου
RSGC1
Το RSGC1 (Red Supergiant Cluster 1) είναι ένα νέο μαζικό ανοιχτό αστρικό σμήνος πουανήκει στον Γαλαξία μας.
Δείτε Ηλιακή μάζα και RSGC1
RW Κύκνου
Ο RW Κύκνου(RW Cygni) είναι ημιπεριοδικός μεταβλητός αστέρας πουβρίσκεται στον αστερισμό Κύκνο.
Δείτε Ηλιακή μάζα και RW Κύκνου
1SWASP J140747.93-394542.6
Ο 1SWASP J140747.93-394542.6 (συχνά αναφερόμενος με τη συντομογραφία 1SWASP J140747 ή J1407) είναι αστέρας παρόμοιος με τον Ήλιο, στον αστερισμό Κένταυρο και σε απόσταση περίπου420 ετών φωτός από τη Γη.
Δείτε Ηλιακή μάζα και 1SWASP J140747.93-394542.6