Κάρολος Ζ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Pragmatica sanctio

Συντομεύσεις: Διαφορές, Ομοιότητες, Jaccard Ομοιότητα Συντελεστής, Βιβλιογραφικές αναφορές.

Διαφορά μεταξύ Κάρολος Ζ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Pragmatica sanctio

Κάρολος Ζ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας vs. Pragmatica sanctio

Ο Κάρολος Ζ΄ (Karl VII., 6 Αυγούστου1697 - 20 Ιανουαρίου1745) από τον Οίκο των Βίττελσμπαχ ήταν Πρίγκιπας-Εκλέκτορας της Βαυαρίας (1726 - 45) και "Άγιος Ρωμαίος" Αυτοκράτορας τουΓερμανικού έθνους. Pragmatica sanctio (λατινικά) ή απλώς pragmaticum (η παρά τουβασιλέως γενομένη κρίσις είτε διάγνωσις δίκης)) είναι όρος τουΡωμαϊκού δικαίου, υποδιαίρεση των αυτοκρατορικών διατάξεων, και γενικά θεωρείται ενδιάμεση κατηγορία ανάμεσα στους «Γενικούς Νόμους» (Leges Generales), τους έχοντες ισχύ σε όλη την επικράτεια, και τους «Ειδικούς Νόμους» (Leges Speciales) πουρύθμιζαν τοπικά ή εξειδικευμένα θέματα. Αποδίδεται επίσης «Νομική κύρωση» και δηλώνει αυτοκρατορικό διάταγμα διοικητικού περιεχομένου. Οι Pragmaticae Sanctiones νομοθετoύσαν για μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων, από τη θεσμοθέτηση γενικών κανόνων ως την παραχώρηση αξιωμάτων ή την τακτοποίηση θεμάτων διάφορων κοινωνικών ομάδων. Ο νομικός αυτός τύπος απαντά και με τα ονόματα «Pragmatica Forma» και «Pragmatica Lex» πουμπορούν στα νεοελληνικά να αποδοθούν και ως Κυρωτικοί Νόμοι. Ο συγκεκριμένος νομικός τύπος πρωτοεμφανίστηκε σε Νεαρά των αυτοκρατόρων Θεοδοσίουκαι Ονώριου(δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία) πουεκδόθηκε μεταξύ του408 - 412 μ.Χ. και απευθύνεται στον Κόμη των Θείων Θησαυρών (Comes sacrarum largitionum). Οι νόμοι σε αυτόν τον τύπο προσδιορίζονται γύρω στους 30 με πιο γνωστό τον “Pragmatica Sanctio pro petitione Vigilii" τουαυτοκράτορα Ιουστινιανού αλλά και τις Νεαρές 121, 151, και 152 και πάλι τουΙουστινιανού. Επί εποχής Ιουστινιανού οι νόμοι αυτοί συντάσσονταν από ειδικό τμήμα της αυτοκρατορικής γραμματείας πουτο στελέχωναν εξειδικευμένοι διοικητικοί υπάλληλοι, οι Pragmaticarii. Mε το πέρασμα των αιώνων η ανατολική αυτοκρατορία σταμάτησε να εκδίδει τέτοιουτύπουνόμους, η δυτική ωστόσο συνέχισε να τους χρησιμοποιεί ώς και στα νεότερα χρόνια, κυρίως η παπική Γραμματεία και οι καγκελαρίες των βασιλιάδων, αλλά όχι με το ίδιο εννοιολογικό πλαίσιο όπως στα ρωμαϊκά χρόνια. Πλέον οι Pragmaticae Sanctiones αφορούσαν σε οποιονδήποτε κανόνα ή νομική διάταξη πουδιατυπώνεται επίσημα από έναν απόλυτο μονάρχη και προβλέπει θεμελιώδεις πτυχές τουΚράτους, πουρυθμίζουν θέματα όπως η διαδοχή στον θρόνο, θέματα κρατικής θρησκείας και άλλα. Οι Pragmaticae sanctiones προσδιορίζονται γενικά από το έτος κατά το οποίο θεσπίστηκαν ή από το όνομα τουσυντάκτη τους. Όταν παρατίθεται ως κύριο όνομα και δεν χαρακτηρίζεται διαφορετικά, αναφέρεται συνήθως στο Δυναστικό κληρονομικό δίκαιο του1713.