Ταχύτερη από τον browser!Ομοιότητες μεταξύ Πάπας Πίος ΙΒ΄ και 1917
Πάπας Πίος ΙΒ΄ και 1917 έχουν 11 κοινά (σε Υνιονπαίδεια): Πορτογαλία, Σερβία, Φινλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Γαλλία, Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, Γερμανία, Γερμανοί, Λονδίνο, Ιταλία.
Πορτογαλία
Η Πορτογαλία, επίσημα γνωστή ως Πορτογαλική Δημοκρατία (πορτογαλικά: República Portuguesa), βρίσκεται στο δυτικό άκρο της Ιβηρικής χερσονήσουστη νοτιοδυτική Ευρώπη.
Πορτογαλία και Πάπας Πίος ΙΒ΄ · Πορτογαλία και 1917 ·
Σερβία
Η Σερβία (σερβικά: Србија / Srbija, προφέρεται: Σρμπίγια), επίσημα Δημοκρατία της Σερβίας (σερβικά: Република Србија/Republika Srbija, προφέρεται: Ρεπούμπλικα Σρμπίγια), είναι κυρίαρχο κράτος, πουβρίσκεται στο σταυροδρόμι της Κεντρικής κδδδδδδδδδδδδδδδρδδρδδδ,δδδ4δδδδδδδδδδαι της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, κΔδδδδδδρρδδδ4δδδδρρδδδδδδδδδρδδδδδδδδρρδδδδδδδδδδαταλαμβάνοντρδδδδδδδδδδδρρ,δδδδδρρ,ρ,δδρδδδρδδας το νότιο τμήμα της Πεδιάδας της Παννονίας και τα κεντρικά Βαλκάνια.
Πάπας Πίος ΙΒ΄ και Σερβία · Σερβία και 1917 ·
Φινλανδία
Η Φινλανδία (φινλανδικά: Suomi) είναι χώρα της βόρειας Ευρώπης.
Φινλανδία και Πάπας Πίος ΙΒ΄ · Φινλανδία και 1917 ·
Ηνωμένο Βασίλειο
Το Ηνωμένο Βασίλειο (αγγλικά: United Kingdom), είναι κυρίαρχο κράτος της βορειοδυτικής Ευρώπης, με έκταση 242.514 τ.χλμ. και πληθυσμό 8,.38,.84κ ατοίκους (σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2023).
Ηνωμένο Βασίλειο και Πάπας Πίος ΙΒ΄ · Ηνωμένο Βασίλειο και 1917 ·
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, επίσης γνωστός ως Α' ΠΠ, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ή ο Μεγάλος Πόλεμος (αγγλ. the Great War, γαλλ. Grande Guerre), όπως λεγόταν πριν το ξέσπασμα τουΔεύτερουΠολέμου, ήταν η πρώτη γενικευμένη παγκόσμια σύγκρουση του20ουαιώνα πουδιήρκεσε από τις 28 Ιουλίου1914 ως τις 11 Νοεμβρίου1918. Στην ουσία ήταν μία μεγάλη ενδοευρωπαϊκή διένεξη με τα κύρια μέτωπα στη Γηραιά Ήπειρο, η επέκτασή της ωστόσο και στην περιφέρεια, με ενεργό συμμετοχή αποικιακών στρατευμάτων και με την εμπλοκή ακόμα και των ΗΠΑ, της προσέδωσαν τελικά την έννοια τουπαγκοσμίουπολέμου. Μια από τις πιο πολύνεκρες συρράξεις στην ιστορία, υπολογίζεται ότι περίπου10 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη μάχη, ενώ άλλα 10 εκατομμύρια άμαχοι πολίτες πέθαναν από την κατοχή, τους βομβαρδισμούς, την πείνα, τις κακουχίες και τις ασθένειες. Οι ακρότητες και οι γενοκτονίες πουτελέστηκαν από τους Οθωμανούς και η Ισπανική γρίπη του1918 πουμεταδόθηκε κατά τις μετακινήσεις των μαχόμενων, προκάλεσαν πολλά επιπλέον εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως. Το 1914, οι Μεγάλες Δυνάμεις ήταν χωρισμένες σε δύο αντιμαχόμενες συμμαχίες, τις Ενωμένες Δυνάμεις, καλούμενες και Δυνάμεις της Αντάντ πουαποτελούνταν από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Ρωσία, και τις Κεντρικές Δυνάμεις καλούμενες και Τριπλή Συμμαχία πουαποτελούνταν από τη Γερμανία, την Αυστροουγγαρία και την Ιταλία. Οι εντάσεις στα Βαλκάνια κορυφώθηκαν στις 28 Ιουνίουτου1914 μετά τη δολοφονία τουαρχιδούκα Φραγκίσκου-Φερδινάνδου(Φραντς Φέρντιναντ), τουΑυστροουγγρικού κληρονόμου, από τον Σερβοβόσνιο Γκαβρίλο Πρίντσιπ. Η Αυστροουγγαρία κατηγόρησε τη Σερβία και οι αλληλένδετες συμμαχίες ενέπλεξαν τις δυνάμεις σε μια σειρά από διπλωματικές ανταλλαγές, γνωστές και ως "Κρίση τουΙουλίου". Στις 28 Ιουλίου, η Αυστροουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο στη Σερβία. Η Ρωσία υπερασπίστηκε τη Σερβία και στις 4 Αυγούστου, η σύγκρουση είχε επεκταθεί για να συμπεριλάβει τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Βρετανία, μαζί με τις αντίστοιχες αποικιακές αυτοκρατορίες τους. Τον Νοέμβριο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Γερμανία και η Αυστρία σχημάτισαν τις Κεντρικές δυνάμεις, ενώ τον Απρίλιο του1915 η Ιταλία προσχώρησε στις Συμμαχικές Δυνάμεις της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Σερβίας. Αντιμετωπίζοντας έναν πόλεμο σε δύο μέτωπα, η γερμανική στρατηγική το 1914 βασίστηκε σε ένα θεωρητικό σενάριο πουείχε εκπονήσει ο κόμης Άλφρεντ φον Σλίφεν το 1905, όπουο γερμανικός στρατός θα νικούσε αρχικά τη Γαλλία στα δυτικά και έπειτα θα μετατόπιζε τις δυνάμεις τουπρος την ανατολή για να χτυπήσει τη Ρωσία, ένα σχέδιο πουόμως είχε ήδη ξεπεραστεί. Το σχέδιο απέτυχε όταν η προέλασή τους στη Γαλλία σταμάτησε στον ποταμό Μάρνη. Μέχρι το τέλος του1914, οι δύο πλευρές αντιμετώπιζαν η μία την άλλη κατά μήκος τουΔυτικού Μετώπου, μια συνεχόμενη σειρά χαρακωμάτων πουεκτεινόταν από τη Μάγχη έως την Ελβετία, έχοντας αλλάξει ελάχιστα έως το 1917. Αντίθετα, το Ανατολικό Μέτωπο ήταν πολύ πιο ρευστό, με την Αυστροουγγαρία και τη Ρωσία να κερδίζουν και στη συνέχεια να χάνουν μεγάλες εκτάσεις εδάφους. Άλλα σημαντικά θέατρα πολέμουπεριλάμβαναν τη Μέση Ανατολή, το Μέτωπο των Άλπεων και τα Βαλκάνια, φέρνοντας τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ελλάδα στον Πόλεμο. Οι ελλείψεις πουπροκλήθηκαν από το ναυτικό αποκλεισμό των Συμμάχων οδήγησαν τη Γερμανία στο να ξεκινήσει έναν ανελέητο υποβρυχιακό πόλεμο στις αρχές του1917, φέρνοντας τις προηγουμένως ουδέτερες ΗΠΑ στον πόλεμο, στις 6 Απριλίου1917. Στη Ρωσία, οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν την εξουσία στην Οκτωβριανή Επανάσταση του1917 και έκαναν ειρήνη με τη Συνθήκη τουΜπρεστ-Λιτόφσκ στις 3 Μαρτίουτου1918, απελευθερώνοντας μεγάλο αριθμό γερμανικών στρατευμάτων και προσδίδοντας πάνω από 150.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκτασης της πρώην Ρωσικής Αυτοκρατορίας στη Γερμανική και Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία. Με τη νίκη τους στο Δυτικό Μέτωπο, το Γερμανικό Γενικό Επιτελείο ήλπιζε να κερδίσει μια αποφασιστική νίκη προτού οι αμερικανικές ενισχύσεις μπορούσαν να επηρεάσουν το πόλεμο και έτσι ξεκίνησε η εαρινή γερμανική επίθεση με το κωδικό όνομα "Μιχαήλ" στις 21 Μαρτίουτου1918. Παρά την αρχική τους επιτυχία, σύντομα η προέλαση σταμάτησε κοντά στο παλιό πεδίο μάχης τουΣομμ, ανατολικά της Αμιένης, όπουοι Σύμμαχοι κατάφεραν να συγκρατήσουν τους Γερμανούς. Στις 8 Αυγούστου, οι Σύμμαχοι ξεκίνησαν μια σειρά μαζικών επιθέσεων, γνωστή και ως Επίθεση των Εκατό Ημερών, και παρόλο πουο γερμανικός στρατός συνέχισε να πολεμά σκληρά, δεν μπορούσε πλέον να σταματήσει την προέλασή τους. Οι Κεντρικές Δυνάμεις άρχισαν να καταρρέουν. Η Βουλγαρία υπέγραψε ανακωχή στις 29 Σεπτεμβρίου, ακολουθούμενη από τους Οθωμανούς στις 31 Οκτωβρίουκαι στη συνέχεια την Αυστροουγγαρία στις 3 Νοεμβρίου. Η Γερμανία βρέθηκε απομονωμένη, αντιμέτωπη με την εσωτερική επανάσταση πουείχε ξεσπάσει και έναν στρατό στα πρόθυρα της ανταρσίας. Ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας παραιτήθηκε από το θρόνο στις 9 Νοεμβρίουκαι η νέα γερμανική κυβέρνηση υπέγραψε την ανακωχή της 11ης Νοεμβρίου1918, φέρνοντας το τέλος των μαχών. Η Σύνοδος της Ειρήνης τουΠαρισιού το 1919 επέβαλε διάφορες διευθετήσεις στις ηττημένες δυνάμεις, με πιο γνωστή αυτή της Συνθήκης των Βερσαλλιών πουαφορούσε τη Γερμανία. Άλλες ήταν η Συνθήκη τουΣεν Ζερμέν για την Αυστρία, η Συνθήκη τουΝεϊγύ για τη Βουλγαρία, η Συνθήκη τουΤριανόν για την Ουγγαρία και η Συνθήκη των Σεβρών για την Τουρκία και την Ελλάδα. Η διάλυση της Ρωσικής, της Γερμανικής, της Οθωμανικής και της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας οδήγησε σε πολυάριθμες εξεγέρσεις και στη δημιουργία ανεξάρτητων κρατών, συμπεριλαμβανομένων της Πολωνίας, της Τσεχοσλοβακίας και της Γιουγκοσλαβίας. Για λόγους πουακόμα συζητούνται, η αποτυχία διαχείρισης της αστάθειας πουπροέκυψε από αυτή την αναταραχή κατά τη διάρκεια της περιόδουτουΜεσοπολέμουέληξε με το ξέσπασμα τουΒ' ΠαγκοσμίουΠολέμουτο 1939. Σε αρχική φάση, δημιουργήθηκε η Κοινωνία των Εθνών.
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Πάπας Πίος ΙΒ΄ · Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και 1917 ·
Γαλλία
Η Γαλλία (γαλλικά: France), με επίσημη ονομασία ως Γαλλική Δημοκρατία, είναι κράτος της Ευρώπης. Το πολίτευμά της είναι η ενιαία, ημιπροεδρική δημοκρατία, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών και τουπληθυσμού της βρίσκεται στη Δυτική Ευρώπη περιλαμβάνοντας όμως και κάποιες περιοχές και εδάφη διάσπαρτα σε ολόκληρη την υφήλιο. Η συνολική έκταση της Γαλλίας, ανέρχεται σε 674.843 τ.χλμ. και έχει πληθυσμό 68.128.000 κατοίκους (σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2023). Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι το Παρίσι. Επίσημη γλώσσα της Γαλλίας, είναι η γαλλική και νόμισμά της είναι το ευρώ. Το σύνθημά της είναι «Ελευθερία, Ισότητα, Αδερφοσύνη», και η σημαία της αποτελείται από τρεις κάθετες λωρίδες χρώματος μπλε, άσπρουκαι κόκκινου. Ο ύμνος της είναι Η Μασσαλιώτιδα. Η συνταγματική αρχή της είναι «κυβέρνηση τουλαού, από τον λαό και υπέρ τουλαού». Η Γαλλία ως χώρα σχηματίστηκε τον Πρώιμο Μεσαίωνα, παίρνοντας το όνομά της (Φρανς) από τους Φράγκους. Από τις αρχές του17ουαιώνα, ως το πρώτο μισό του20ουαιώνα, κατείχε μεγάλη αποικιακή αυτοκρατορία. Από τη δεκαετία του1950, είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι πυρηνική δύναμη, και ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη τουΣυμβουλίουΑσφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Η Γαλλία παίζει σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια ιστορία με τον πολιτισμό της, τη γλώσσα της και τις δημοκρατικές και κοσμικιστικές της αξίες. Η Γαλλία κατείχε, το 2012, την πέμπτη θέση παγκοσμίως στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν. Η οικονομία της, κεφαλαιοκρατικού τύπουμε αρκετά ισχυρή κρατική παρέμβαση. Είναι ένας από τους ηγέτες παγκοσμίως στους τομείς των τροφίμων, της αεροναυπηγικής, των αυτοκινήτων, των προϊόντων πολυτελείας, τουτουρισμού και των πυρηνικών. Με πληθυσμό 67 εκατομμύρια κατοίκους, η Γαλλία είναι μια ανεπτυγμένη χώρα με πολύ υψηλό δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών..
Γαλλία και Πάπας Πίος ΙΒ΄ · Γαλλία και 1917 ·
Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
Ο Γεώργιος Ε΄ (George V, 3 Ιουνίου1865 - 20 Ιανουαρίου1936) ήταν Βασιλιάς τουΗνωμένουΒασιλείουκαι των Βρετανικών Κτήσεων και Αυτοκράτορας της Ινδίας (6 Μαΐου1910 - 20 Ιανουαρίου1936. Γεννημένος κατά τη διάρκεια της βασιλείας της γιαγιάς τουβασίλισσας Βικτωρίας, ο Γεώργιος ήταν τρίτος στη σειρά διαδοχής τουβρετανικού θρόνου, μετά από τον πατέρα του, Αλβέρτο Εδουάρδο, και τον μεγαλύτερο αδελφό του, Αλβέρτο Βίκτωρα. Από το 1877 έως το 1891, ο Γεώργιος υπηρέτησε στο Βασιλικό Ναυτικό, όταν ο απροσδόκητος θάνατος τουμεγαλύτερουαδελφού του, στις αρχές του1892, τον τοποθέτησε στη δεύτερη θέση της γραμμής διαδοχής για τον θρόνο. Με τον θάνατο της γιαγιάς του, το 1901, ο πατέρας τουΓεωργίουανέβηκε στον θρόνο ως Εδουάρδος Ζ΄ και ο Γεώργιος ονομάστηκε ''Πρίγκιπας της Ουαλίας''. Το 1910, μετά τον θάνατο τουπατέρα του, έγινε Βασιλιάς-Αυτοκράτορας. Η βασιλεία τουΓεωργίουΕ΄ σημαδεύτηκε από την άνοδο τουσοσιαλισμού, τουκομμουνισμού, τουφασισμού, τουιρλανδικού ρεπουμπλικανισμού και τουινδικού κινήματος ανεξαρτησίας, τα οποία άλλαξαν ριζικά το πολιτικό τοπίο τουκόσμου. Με το Διάταγμα τουΚοινοβουλίουτου1911 καθιερώθηκε η υπεροχή της εκλεγμένης Βουλής των Κοινοτήτων έναντι της μη εκλεγμένης Βουλής των Λόρδων. Ως αποτέλεσμα τουΠρώτουΠαγκοσμίουΠολέμου(1914 - 1918), οι αυτοκρατορίες των πρώτων ξαδέλφων του, ΝικόλαουΒ΄ της Ρωσίας και ΓουλιέλμουΒ΄ της Γερμανίας κατέρρευσαν, ενώ η Βρετανική Αυτοκρατορία επεκτάθηκε, φτάνοντας στη μεγαλύτερη ακμή της. Το 1917, ο Γεώργιος έγινε ο πρώτος μονάρχης του''Οίκουτων Ουίνδσορ'', τον οποίο μετονόμασε από ''Οίκο της Σαξονίας-Κοβούργου& Γκότα'', ως αποτέλεσμα τουαντιγερμανικού δημόσιουαισθήματος. Το 1924 διόρισε την πρώτη κυβέρνηση των Εργατικών και το 1931, με το Καταστατικό τουΟυέστμινστερ, αναγνώρισε τις κτήσεις της Αυτοκρατορίας ως ξεχωριστά, ανεξάρτητα κράτη εντός της Βρετανικής Κοινοπολιτείας των Εθνών. Κατά τα τελευταία χρόνια της βασιλείας τουυπέφερε από προβλήματα υγείας πουσχετίζονται με το κάπνισμα. Μετά τον θάνατό του, το 1936, τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του, Εδουάρδος Η΄.
Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και Πάπας Πίος ΙΒ΄ · Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και 1917 ·
Γερμανία
Η Γερμανία, επίσημα Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (γερμανικά: Bundesrepublik Deutschland), με πληθυσμό 84.482.267 κατοίκους, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε πληθυσμό χώρα της Ευρώπης, και πρώτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και μία από τις σημαντικότερες βιομηχανικές και ανεπτυγμένες χώρες τουκόσμου.
Γερμανία και Πάπας Πίος ΙΒ΄ · Γερμανία και 1917 ·
Γερμανοί
Οι Γερμανοί (γερμανικά: Deutsche) είναι οι ιθαγενείς ή κάτοικοι της Γερμανίας και μερικές φορές ευρύτερα οποιοσδήποτε λαός είναι γερμανικής καταγωγής ή έχει μητρική τη γερμανική γλώσσα. Το σύνταγμα της Γερμανίας ορίζει τον Γερμανό ως Γερμανό πολίτη. Κατά τον 19ο και μεγάλο μέρος του20ουαιώνα οι συζητήσεις για τη γερμανική ταυτότητα κυριαρχούνταν από έννοιες κοινής γλώσσας, πολιτισμού, καταγωγής και ιστορίας. "Σήμερα η γερμανική γλώσσα θεωρείται ευρέως ως τον πρωταρχικό, αν και όχι αποκλειστικό, κριτήριο της γερμανικής ταυτότητας. Οι εκτιμήσεις για τον συνολικό αριθμό των Γερμανών στον κόσμο κυμαίνονται από 100 ως 150 εκατομμύρια και οι περισσότεροι από αυτούς ζουν στη Γερμανία. Η ιστορία των Γερμανών ως εθνοτικής ομάδας ξεκίνησε με τον διαχωρισμό ενός ξεχωριστού Βασιλείουτης Γερμανίας από το ανατολικό τμήμα της Φραγκικής Αυτοκρατορίας υπό τη δυναστεία των Οθωνιδών τον 10ο αιώνα, αποτελώντας τον πυρήνα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Τους επόμενους αιώνες η πολιτική δύναμη και ο πληθυσμός αυτής της αυτοκρατορίας αυξήθηκαν σημαντικά. Επεκτάθηκε προς τα ανατολικά και τελικά ένας σημαντικός αριθμός Γερμανών μετανάστευσε εκεί στην Ανατολική Ευρώπη. Η ίδια η αυτοκρατορία ήταν πολιτικά διαιρεμένη ανάμεσα σε πολλά μικρά πριγκιπάτα, πόλεις και επισκοπές. Μετά τη Μεταρρύθμιση του16ουαιώνα πολλά από αυτά τα κράτη βρέθηκαν σε σφοδρή σύγκρουση σχετικά με την άνοδο τουΠροτεσταντισμού. Τον 19ο αιώνα η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διαμελίσθηκε και αναπτύχθηκε ο γερμανικός εθνικισμός. Το Βασίλειο της Πρωσίας ενσωμάτωσε τους περισσότερους Γερμανούς στη Γερμανική τουΑυτοκρατορία το 1871, ενώ ένας σημαντικός αριθμός Γερμανών κατοικούσε επίσης στο πολυεθνικό βασίλειο της Αυστροουγγαρίας. Την περίοδο αυτή ένας μεγάλος αριθμός Γερμανών μετανάστευσε στην Αμερική, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και τη Βραζιλία και ίδρυσαν επίσης σημαντικές κοινότητες στη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία. Η Ρωσική Αυτοκρατορία περιείχε επίσης σημαντικό γερμανικό πληθυσμό. Στον απόηχο τουΑ΄ ΠαγκοσμίουΠολέμουη Αυστροουγγαρία και η Γερμανική Αυτοκρατορία διαμελίστηκαν, με αποτέλεσμα πολλοί Γερμανοί να αποτελέσουν εθνοτικές μειονότητες σε νεοσύστατες χώρες. Στα χαοτικά χρόνια πουακολούθησαν ο Αδόλφος Χίτλερ έγινε δικτάτορας της Ναζιστικής Γερμανίας και ξεκίνησε μια εκστρατεία γενοκτονίας για να ενώσει όλους τους Γερμανούς υπό την ηγεσία του. Το ναζιστικό τουκίνημα όριζε τους Γερμανούς με έναν πολύ ευρύ τρόπο πουπεριλάμβανε τους Αυστριακούς, τους Λουξεμβουργιανούς και τους Ανατολικούς Βέλγους καθώς και τους λεγόμενους Volksdeutsche, «εθνοτικά Γερμανούς» – δηλαδή τα μέλη εθνικών μειονοτήτων Γερμανών εποίκων σε ξένες χώρες κυρίως της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης – αλλά ρητά όχι Γερμανούς πολίτες εβραϊκής καταγωγής ή Ρομά. Αυτή η προσπάθεια είχε ως αποτέλεσμα τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ολοκαύτωμα. Στον απόηχο της ήττας της Γερμανίας η χώρα καταλήφθηκε και για άλλη μια φορά διαμελίστηκε. Επιπλέον εκατομμύρια Γερμανοί εκδιώχθηκαν από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Το 1990 επανενώθηκαν τα κράτη της Δυτικής και της Ανατολικής Γερμανίας. Στη σύγχρονη εποχή η ανάμνηση τουΟλοκαυτώματος έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της γερμανικής ταυτότητας (Erinnerungskultur). Λόγω της μακράς ιστορίας τουπολιτικού κατακερματισμού τους οι Γερμανοί είναι πολιτιστικά διαφορετικοί και συχνά έχουν ισχυρές περιφερειακές ταυτότητες. Οι τέχνες και οι επιστήμες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος τουγερμανικού πολιτισμού και οι Γερμανοί έχουν εκπροσωπηθεί από πολλές εξέχουσες προσωπικότητες σε σημαντικό αριθμό επιστημονικών κλάδων καθώς και από πολλούς βραβευμένους με βραβείο Νόμπελ (η Γερμανία κατατάσσεται στην τρίτη θέση μέχρι στιγμής). Από τους περίπου100 εκατομμύρια με μητρική γλώσσα τη γερμανική σε όλο τον κόσμο, περίπου80 εκατομμύρια από αυτούς θεωρούν τον εαυτό τους Γερμανό. Υπάρχουν άλλοι περίπου80 εκατομμύρια άτομα γερμανικής καταγωγής, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βραζιλία (κυρίως στη νότια Βραζιλία), την Αργεντινή, τον Καναδά, τη Νότια Αφρική, τα μετασοβιετικά κράτη (κυρίως στη Ρωσία και το Καζακστάν) και τη Γαλλία. Σε καθεμιά από τις παραπάνω χώρες ζουν πάνω από 1 εκατομμύριο άτομα γερμανικής καταγωγής. Έτσι, ο συνολικός αριθμός των Γερμανών βρίσκεται κάπουανάμεσα στα 100 εκατομμύρια άτομα και στα πάνω από 150 εκατομμύρια άτομα, ανάλογα με τα κριτήρια πουεφαρμόζονται (μητρική γλώσσα, άτομα με πλήρη γερμανική καταγωγή, άτομα με μερική γερμανική καταγωγή, γενιές εγκατάστασης σε μη γερμανόφωνη χώρα). Σήμερα, οι χώρες με γερμανόφωνες πλειοψηφίες πουαποτελούσαν τμήματα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (όπως η Αυστρία, η Ελβετία, το Λίχτενσταϊν και άλλες χώρες ιστορικά συνδεδεμένες με την αυτοκρατορία όπως το Λουξεμβούργο) ανέπτυξαν δικές τους εθνικές ταυτότητες και πλέον δεν αυτοπροσδιορίζονται ως Γερμανοί.
Γερμανοί και Πάπας Πίος ΙΒ΄ · Γερμανοί και 1917 ·
Λονδίνο
Το Λονδίνο (αγγλικά: London, αγγλική προφορά ΔΦΑ: /ˈlʌndən/, κατά προσέγγιση: λάν’ντεν) είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη τουΗνωμένουΒασιλείου, όπως και της Αγγλίας, στα νοτιοανατολικά της οποίας βρίσκεται.
Λονδίνο και Πάπας Πίος ΙΒ΄ · Λονδίνο και 1917 ·
Ιταλία
Η Ιταλία (ιταλικά: Italia), επίσημα: Ιταλική Δημοκρατία (Repubblica Italiana), είναι κυρίαρχο κράτος στην Ευρώπη. Έχει συνολική έκταση 301.340 τ.χλμ. και πληθυσμό 59.030.133 κατοίκους (σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις για το 2022). Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Ιταλίας, είναι η Ρώμη. Αποτελείται από μία χερσόνησο σε σχήμα μπότας και δύο μεγάλα νησιά στη Μεσόγειο θάλασσα: τη Σικελία και τη Σαρδηνία. Βόρεια συνορεύει με την Ελβετία και την Αυστρία, δυτικά με τη Γαλλία και ανατολικά με τη Σλοβενία, ενώ εξκλάβιο της Ιταλίας αποτελεί και η πόλη Καμπιόνε ντ'Ιτάλια, πουβρίσκεται στο έδαφος της Ελβετίας. Οι ανεξάρτητες χώρες τουΑγίουΜαρίνουκαι τουΒατικανού βρίσκονται εξ ολοκλήρουμέσα σε ιταλικό έδαφος.
Η παραπάνω λίστα απαντά στις ακόλουθες ερωτήσεις
- Τι Πάπας Πίος ΙΒ΄ και 1917 έχουν από κοινού
- Ποιες είναι οι ομοιότητες μεταξύ Πάπας Πίος ΙΒ΄ και 1917
Σύγκριση μεταξύ Πάπας Πίος ΙΒ΄ και 1917
Πάπας Πίος ΙΒ΄ έχει 99 σχέσεις, ενώ 1917 έχει 273. Όπως έχουν κοινό 11, ο δείκτης Jaccard είναι 2.96% = 11 / (99 + 273).
Βιβλιογραφικές αναφορές
Αυτό το άρθρο δείχνει τη σχέση μεταξύ Πάπας Πίος ΙΒ΄ και 1917. Για να αποκτήσετε πρόσβαση σε κάθε άρθρο από το οποίο εξήχθη οι πληροφορίες, παρακαλώ επισκεφθείτε την ιστοσελίδα:
